Javiér

Konu: Javiér Çarş. Ağus. 05, 2009 4:31 pm

Bir hp sitesinde öğrenci karakterimle yaptığım bir rpdir. İsim farklı ancak rp tamamen bana aittir.

Kütüphanede olanlardan sonra kafasını toparlayamamıştı Larisa. Gün boyunca bir daha hiç görmemişti Alice’i. Derslere de kendini verememişti bir türlü. Kıza gerçekten kaba davranmıştı ve birde kızın kendisini suçlu hissetmesine neden olmuştu. Neden durup dururken böyle bir şey yapmıştı ki sanki? Alice’in yanına hiç gitmemeliydi. Hatta bugün hiç kütüphaneye gitmemeliydi. Ödevi de yoktu üstelik. ‘Aptal’ diye geçirdi içinden. Yetmezmiş gibi en nefret ettiği şey olan yalanı bir kaçış yolu olarak kullanmıştı kıza karşı. Kendini berbat hissediyordu. Bu halde derslere girmeyi hiç istemiyordu fakat dersleri kaçırmayı da göze alamazdı. 5. sınıftaydı artık. Dersler daha zordu ve daha dikkatli olmak zorundaydı. Neyse ki en sevdiği derslerden birine girecekti şimdi. Hava kararmaya başlamıştı ve artık herkes son derslerine giriyordu. Larisa’nın son dersi Bitkibilim’di ve ortak ders olacaktı. Ortak dersleri seviyordu çünkü her zaman kolay konular işlenirdi. Kafasının bu kadar dağınıkken ağır bir dersi kaldıramazdı zaten. Yapacak başka bir şey bulamadığından erkenden seralara gitmeye karar vermişti. Hem belki Profesör Phony ile konuşma fırsatı bulurdu. Olabildiğince hızlı adımlarla ve başı eğik bir şekilde ilerlemeye başladı. Alice ile karşılaşmak istemiyordu. Kafasını toparlayabildiği zaman ondan gidip özür dileyecekti elbette. Ama şimdi olmazdı. Bugün değil… Bahçeye çıktı ve hız kesmeden Bitkibilim seralarına doğru ilerlemeye başladı.

Profesör Phony öğrencilerin arasından kolayca seçiliyordu. Larisa biraz daha yaklaşınca profesörün öğrencileri sırayla içeri alıyor olduğunu fark etti. Hemen sıraya katılıp diğerleriyle birlikte içeri girdi. Profesörün önünden geçerken yüzünde belli belirsiz bir gülümsemeyle selamladı onu. Profesör artık onu tanıyordu ne de olsa. Seranın içindeki kalabalığa bakınca pekte erken gelmediğini anladı Larisa. Tabi profesörle sohbet etme hayalide kaybolmuştu. Bu moralini bozmuştu ve suratının asılmasına neden olmuştu. Elindeki kitabı masaya bıraktı ve bulduğu ilk yere yerleşti. Öğrencilere seraya dolmaya devam ediyordu. Ortak derslerin kötü yanlarından biriydi bu. Daha fazla öğrenci olduğu için hepsinin gelmesini beklemek zorundaydınız. Sinir bozucu… Uzun bir bekleyişin ardından –Larisa’nın neredeyse uykusu gelmişti- profesör derse başladı. Konularının adı Chubbly Weed idi. Bir diğer adıyla Şişman Ot. Oldukça basit bit konuydu. Yaşıtları da kendisiyle aynı fikirde olmalılardı. Alt sınıflarda ki öğrenciler ise meraklanıp profesörün söylediklerine kulak kabartmaya başlamışlardı. Larisa bu konunun üzerinden defalarca geçmişti fakat Profesör Phony’ye ve derse olan ilgisi yüzünden bir kez daha dinlemenin çok da kötü olmayacağını düşündü. “Bu çevik ve mor sürüngen mavi benekleriyle dikkat çeker. Saldırdığında her bir yaprağında emici keskin sivri uçlu bıçaklar oluşur.” Profesörün sesi dışında not alan öğrencilerin tüy kalemleriyle çıkardıkları sesler duyuluyordu sadece. Larisa profesörün sorduğu her soruya parmak kaldırıyor hatta kendisi dışında parmak kaldıranlara tuhaf bakışlar atıyordu. Yine de profesör tek bir soruya bile onu kaldırmamıştı. Larisa’nın derse olan ilgisini takdir ettiğini defalarca söylemişti profesör ancak sürekli soru sormasını ve Bitkibilim konusunda arkadaşlarına fırsat bırakmadan soruları cevaplamasını sinir bozucu buluyordu. Büyük ihtimalle bir baş belası olarak görüyordu Larisa’yı. Larisa ise tam aksine onu son derece etkileyici ve başarılı bir büyücü olarak görüyordu. Tabi böyle düşünen tek kişi o değildi. Neredeyse okulda ki tüm kızlar Profesör Phony’yi yakışıklı bulurlardı. Fakat Larisa’nın ki öyle bir şey değildi. Bu hayranlıktı. Bitkibilim’i gerçekten seviyordu ve Profesör Phony bu derste olabilecek en iyi profesördü ona göre.

“Ona hayran hayran bakmayı kes Raquel! Ne buluyorsun onda.” Hemen yanından gelen sesle dikkati dağılmıştı Larisa’nın. Hızla bakışını sesin geldiği tarafa çevirdi. Calvino… Tabi ya başka kim olabilirdi ki zaten? Hiç olmadık yerlerde hiç olmadık konulara burnunu sokan tek kişi Calvino’ydu. Sürekli Larisa ile uğraşıyordu ve Larisa bundan nefret ediyordu. Aslında çok zeki bir çocuktu. Üstelik göz ardı edilemeyecek kadar yakışıklıydı fakat bir o kadar da tembeldi. Nasıl bu kadar umursamaz olabildiğini anlamıyordu Larisa. Kendisiyle neden bu kadar çok uğraştığını da anlamıyordu. Birde Larisa’nın ne kadar nefret ettiğini bilmesine rağmen ona Raquel diye hitap ediyordu Calvino. Bu Larisa’yı çileden çıkarıyordu. Tabi karşılıksız bırakmıyordu onu. Oda sürekli ona Nadies diye hitap ediyordu. Calvino’da bundan nefret ediyordu. “Kapa çeneni Nadies. Neden gidip oyuncaklarınla oynamıyorsun? Dersler ve bir şeyler öğrenmek sorumluluk sahibi insanlara özgüdür. Senin gibiler için kesinlikle uygun değil.” dedi sert ama kısık bir sesle. Sonra tekrar profesöre döndü. Az önce ki konuşmasını duyup duymadığından emin değildi fakat ona doğru kısa bir bakış fırlattığına yemin edebilirdi. Neyse ki Calvino’da daha fazla uğraşmamış usulca ayrılmıştı yanından. Profesör son birkaç cümle daha söyledikten sonra dersi bitirmişti. Larisa kitaplarını toplarken hiç aceleci davranmamış ve ona havalı bir bakış fırlatıp yanından geçen Calvino’yu da umursamamıştı. Seranın kapısına yönelmiş olan son birkaç öğrencinin peşinden ilerlerken profesörün olduğu yerde duraksadı. “Err… İyi akşamlar profesör. Harika bir dersti. Bu arada Oynak Bezelye Ağacı konusunda size sormak istediğim birkaç şey var.”dedi ancak profesörün bakışları onu susturmuştu. ‘Yine mi?’ der gibi bakıyordu profesör ve doğrusunu söylemek gerekirse oldukça ürkütücüydü. “Sanırım daha sonra gelsem iyi olacak… İyi akşamlar.” Dedi ve geriye bir iki adım attıktan sonra arkasını dönüp hızla serayı terk etti. Seradan çıkana kadar profesör ona sert sert bakmaya devam etmişti. Bu Larisa’nın hoşuna gidiyordu ve mezun olana kadar ya da profesör okuldan gidene kadar bunun peşini bırakmayacaktı. Eğlenebildiği tek ders buydu ne de olsa…

Konu: Geri: Javiér Çarş. Ağus. 05, 2009 4:45 pm

Betimlemeler bir ders Rp'si için fazlasıyla yeterliydi.Bir cümleye bin tane betimleyici kelime yığıp okuyucuyu boğmamışsın. Ders Rp'si dışındaki, özgün Rp'lerinde daha iyi olduğunu düşünüyorum.

Betimleme:25

Uzunluk yerindeydi. 3 paragraf olması hem görünüm hem de anlatım açısından güzel olmuş.

Uzunluk:15

Renk düzeni biraz garip geldi. Taban rengindeki mavi ve beyaz birbiriyle çok alakasız ve uyumsuz bence. Ve tabi kendi karakterinin konuşma renkleri de buna dahil.

Renk: 10

Harf ya da kelime hatası yoktu. Özen göstermişsin. Noktalama işaretlerinde de bir sorun göremedim.

İmlâ: 20

Betimleme de söylediği herşey yazım içinde geçerli. Kurgu olarak klasik bir ders Rp'siydi ama anlatımın akıcıydı.

Yazım:18
Rp Puanın: 88 + 2=90