Karanlığa Giriş

Konu: Karanlığa Giriş C.tesi Ağus. 08, 2009 8:29 pm

Zaman: Alacakaranlık. Güneş tamamen kendini sahneden çekmeden önceki son birkaç dakika.
Yer: Knockturn Yolu'nun bilindik esrarengiz sokaklarından biri.
Kişiler: Claire Trisha Wayne, Loranne Elizabeth Widmore, Wentworth Lincoln Wayne

Güneşin artık kendini iyiden iyiye hissettirmemeye çaba gösterdiği bu sokakta, sadece tanışalı çok fazla bir zaman geçirmediğim ama kanımın fazlasıyla ısındığı genç kadınla ilerliyordum. Kulağımda sadece adımlarımızın ritmi çınlıyordu. Buraya neden geldiğimize tam bir anlam veremesem de Claire'ın elbette iyi bir nedeni olmalıydı. Fazla gizemli şeylerden bahsetmişti ve anlamlandıramadığım karanlık komploları anlatmıştı. Lord'un dedikleri hala beynimde bir iğne gibi kendini belli ederken, Claire'ın söyledikleri beni iyice afallatmıştı ya zaten. Dayanamayıp, ikimizdende çıt çıkmadığı puslu havayı bölerek sesimin titrek tınısını hissettim. Hava yaz mevsimi için biraz soğuktu ya da ben öyle hissediyordum. Umrumda da değildi aslında. Claire, umarım iyi bir nedenin vardır. Bakışlarının kendi üzerime yoğunlaştığını hissederken aklıma, dersliğimin içinde yaptığımız konuşma geldi. Akrabasından ya da bir arkadaşından bahsetmişti, az çok hatırladığım kadarıyla. Lord'la ilgili cümleleri geçmişti ama hafızam gün içindeki çoğu şeyi kaldıramayacak kadar yorulmuştu. Adımlarımın ritmini sayarken cevap vermesini bekledim.

Konu: Geri: Karanlığa Giriş C.tesi Ağus. 08, 2009 8:48 pm

Yorucu bir gündü Claire için. İnsanlarla konuşmaktan her zaman nefret etmişti ama Lord ' un emri yüzünden Hogwartstaydı. Bir sürü aptala ders veriyor ve gürültüleri kulaklarını tırmalarken sadece sert sert bakmasına karışılmıyordu. Lord ' un talimatları açıktı *kimseye zarar verme -şimdilik-* Hayatı boyunca asla sabırlı olmayı başaramayan Claire için bu çok zordu. Gerçi şuan bunları düşünmek için doğru bir zaman değildi. Kuzeninin ısrarı üzerine Loranne ile konuşup , kuzeniyle tanışmasını istemişti ve genç cadı da onu kırmamıştı. Bakışlarını yavaşça yeni yeni tanımaya başladığı genç kadına -daha önce fazla konuşma fırsatları olmamasına rağmen Loranne ‘ ye kanı ısınmıştı- çevirip onu dikkatle süzdü Claire. Asırlardır iyilik için savaşan Wayne ‘ lerin karanlık için can atan ferdini genç cadıyla tanıştıracaktı. Konuşmadan ilerliyorlardı ki çok geçmeden Loranne sessizliği bozdu. “ Claire umarım iyi bir nedenin vardır. “ Claire ifadesiz yüzünü hışımla genç cadıya çevirdi ve“ Boş yere seni buraya kadar yormadığımdan emin olabilirsin Loranne. Kuzenim karanlığı istiyor ve Lord ‘ a bahsetmeden önce seninle tanıştırmayı düşündüm. Fazla uzatmayacağız zaten merak etme. “ dedi. Tekrar sokağı süzmeye koyuldu. Yavaşça yanlarına sokulan silueti dikkatle inceledi.

“ İşte… Kuzenim geliyor. “

Konu: Geri: Karanlığa Giriş C.tesi Ağus. 08, 2009 9:12 pm

Güneş hala görünürde olmasına rağmen, iliklere işleyen dondurucu ayaz, ürpertici bir hava. Kadersiz duruşlar, kulaklarda çınlayışlar, beklide Wentworth’un geçmişi her şeyi baştan siliyor sıfırdan başlamak istercesine ailesinin geçmişine rağmen lorda sağdık biri olarak savaşmak. Bu yolda öldürmek, kan akıtmak, ün yapmak ve gelişmek istiyordu. Zamansız eğlencelere yer yoktu. Kuzeni Claire lordun sağdık bir yandaşıydı. Onu karanlık tarafa sokabilirdi. Ama önce lordun sağdık hizmetkârlarından bir kaçıyla tanışmalıydı. Kuzeni bunu sağlayacaktı ve onlardan biri ile Knockturn yolunda buluşacaklardı. Kalbinde dindiremediği bir heyecan, anlamsız bir tutarsızlık ve şehvet verici ihtirasla yavaş yavaş yürüyordu. Şekil değiştirmişti, Çünkü bakanlıkta çalışıyordu biri görürse işi son bulabilir amacını elde etmekte büyük çıkar sağladığı bir şeyi kaybetmek istemezdi. Kuzeni ve yanındaki kişiyi uzaktan gördü. Etrafı sinsice kontrol etti asasını çıkardı ve “ Porotego Tatalum “ diyerek salladı. Artık kendi şekline döne bilirdi ve öyle yaptı. Ve asasını son bir kez daha “ Carpe Portus “ sözleriyle salladı. Kuzeninin ve arkadaşının yanına ışınlanmıştı. Kuzenine sıkıca sarıldı ve “ Merhaba küçük kuzenim. Seni gördüğüme sevindim. “ dedi. Ardından kuzeninin arkadaşına dönerek “ Ben Wentworth Lincoln “ dedi ve elini uzattı. Karşısındaki şaşkınlıkla ona bir süre baktı ve elini uzattı. Wentworth ondan ismini beklercesine baktığı bakışları üzerinden çekmedi.

Spoiler:

Konu: Geri: Karanlığa Giriş C.tesi Ağus. 08, 2009 9:23 pm

Çok sıkılmıştım. Daha işin başında böyleyse, bir bu kadar daha geçireceğim zamanda ne yapacaktım acaba? Yeni biriyle tanışma merasimlerinden fazlasıyla hoşnutsuz olan karakterim, yine her zamanki gibi sıkıntıyla içimde kol geziyordu. Yapmacık gülümsememi bu yeni yüze çevirerek karşılık verdim. Bir ölümyiyen olmak için gereksiz bir bebeksi yüze sahipti ama fiziksel görünüşü Lord'u ilgilendirmezdi elbette. Boşta kalan eline elimi uzatıp, çekingence cevap verdim. Ah, memnun oldum Wentworth. Ben Loranne. Daha fazla konuşabilirdim ama yeterliydi sanırım. Bekleyen bakışlarımı onun üzerinden tutmayıp tekrar Claire'a çevirdim. Beni buraya getirdiyse kuzeninin derdini o ortaya atacaktı heralde. Bunun bana düşmediğini biliyordum. Konuyu açmasını bekleyip, soğuktan tüm kanı çekilmiş, bembeyaz ellerimi cübbemin ceplerine soktum. Bu soğuk havada uzun süre kalacak kadar dirençli değildim ve Claire her ne anlatacaksa bunu bir an önce yapsa iyi oluacaktı.

Konu: Geri: Karanlığa Giriş C.tesi Ağus. 08, 2009 9:41 pm

Claire kuzenine severdi ama sıkıca sarılmak ona göre değildi. Heyecanını açık bir şekilde belli etmesinden hoşnut olmadığını göstermekte hiç bir sakınca görmemişti elbette. Loranne kısaca *memnun oldum* demiş ve Clarie ' a devirmişti bakışlarını. Genç cadı anlaşılan sıkılmıştı ve konuya girilmesini istiyordu. Claire bu konuşmanın kendisinden beklendiğinin farkına vararak soğuk bir sesle konuşmaya başladı.

" İşte sana bahsettiğim kuzenim. Lütfen heyecanını maruz gör Loranne. Ama isteği ve hırsı kabul görülecek kadar fazla. Uzatmayı düşünmüyorum. Kısacası kuzenim bize katılmak istiyor. Bana -defalarca- iletti bu arzusunu. Ve ben öncelikle seninle paylaşmak istedim. Tereddütsüz kaldığım zaman Lord ' a bahsetmenin daha uygun olacağı görüşündeyim. Kanımdan olupda yakın gördüğüm tek adamla tanışıp , *saygı duyduğum* düşüncelerini bana iletmeni isterim Loranne. "

Her zamanki gibi sadece gerektiği kadarını söylemişti. Ama bu yeterliydi zaten. Loranne aptal bir kadın değildi. Bu yüzden danışma gereği duydu insan O olmuştu. Göz ucuyla Loranne ' yi süzdü. Doğru bir zaman mıydı bu şeyler için, emin olamıyordu Claire. Tek bildiği şey; eğer laf işitmesine sebep olursa kuzenine bunu ödetebilirdi. Yıllarca çabalamıştı bulunduğu yer için ve bunu kaybetmeye hiç niyeti yoktu. Kuzenine bunu üstüne basa basa anlamıştı. Ama sanki bu konuşmalar olmamış gibi sevecen tavırları ile Claire ' ı telaşlandırıyordu. Sertleştirdiği bakışlarını Lincoln ' da sabitledi ve sessizce beklemeye koyuldu...

Konu: Geri: Karanlığa Giriş C.tesi Ağus. 08, 2009 10:04 pm

Soğuk burukluğuyla ürpertici bir tat veriyor insana, derisini okşarcasına yanmış bir kül gibi geçip gidiyordu. Went hatırı sayılacak bir zihnefendardı. Bunun kattığı etkiyle çevresindeki kişilerin zihinlerine bir çocuğun oyun oynarmışçasına, giriyor, çıkıyor düşüncelerini süzüyordu. Bu özelliği sayesinde birçok şeyi rahatça yapmış ve birçok tehlikeden urtulmuştu. Kuzeninin ve Loranne’nin Wentworth’un sıcak davranışlarına karşın düşünceleri pek iç açıcı değildi. Bir şekilde kendini kanıtlamalıydı. Ufak bir fırsat bekliyor, Claire’nin konuşmasını büyük bir sabırla dinliyor, üşüdüğünü belli etmiyor ve içindeki namsız sıkıntıyı saklıyordu. Güneş süzülerek yerini aya bırakmış, ay gecenin insanın damarlarında yaydığı muhteşem etkiyi üzerlerine salıyordu. Claire sözünü bitirmişti Wentworth’a bakışlarını sabitlemişti. Wentworth hiç istifini bozmadan olanları seyrediyor, onlara belli etmeden nelerin onları etkileyeceğini anılarından almaya çalışıyor, azda olsa huzursuzlaşıyordu. Loranne’ye dönüp sözlerine başladı “ Wayne ailesinin geçmişi ne kadar yoldaşlık için çalışmış olsa da ben ve kuzenim Claire aynı fikirleri taşımıyoruz. Beni ileride tanıdıkça daha iyi anlayacaksınız. Sizden isteğim bana en yakın zamanda kendimi kanıtlayabileceğim bir görev verilmesidir. Ayrıca bakanlıkta Unutturma dairesi başkanıyım. Belki buda bir işimize yarayabilir. Ayrıca düşünemeyeceğiniz kadar böyle tanınmış büyücüden beklenmeyecek yetenek ve güçlere sahibim ileride göreceksiniz. “ dedi Loranne Bakışlarını Wentworth’un üzerine dikti ve bir süre düşündü...

Konu: Geri: Karanlığa Giriş Paz Ağus. 09, 2009 2:40 pm

Bu kendini kanıtlama çabası beni azda olsa kuşkulandırmaya yetmişti. Wayne ailesi hakkında az çok bilgim vardı ama yoldaşlık için hizmet ettikleri bulunduğumuz ortama bir alev gibi düşmüştü. Kendimi biran için savunmasız ve kapana kısılmış gibi hissettim. Claire'a güveniyordum ama bu yeniyetmeye kanım hiçte ısınmamıştı. Fazla bencil ve ukala bir tipi olmasının yanında üstüne üstlük birde görev istiyordu. Sakin ses tonumu koruyarak, öncekine göre daha da soğuklaşan bakışlarımla Wentworth isimli bu adamı süzdüm. Buna ben karar veremem. Elbette Lord en iyisini yapacaktır ama madem ki Karanlık Taraf için çalışmak istiyorsun...Lord'a senin hakkında olumlu şeyler söyleyebilirim. Umursamaz gibi görünüp omuz silktim ama hala içimde kol gezen bir tedirginlik duygusu peşimi bırakmıyordu. Olduğunca çabuk buradan ayrılma düşüncesi artık iyice beynimde şekillenmiş durumdaydı. Sözlerime kaldığım yerden devam edip, konuşmanın benim için ayrılmış kısmını tamamladım. Sanırım söyleyebileceğim başka birşey yok, anlatıyorsun ama yeteneklerini daha göremedik. Bu olmadan Lord'a gidip te senin için kefil olamam. Kendini kanıtlamalısın. Bunu demek içimi rahatlatmıştı. Göz ucuyla Claire bakıp, onayını bekledim. Akaraba ayrımı yapmıyacaksa kesinlikle benim gibi düşünüyor olmalıydı.

Konu: Geri: Karanlığa Giriş Paz Ağus. 09, 2009 8:13 pm

Genç cadıya katılıyordu Claire. Onaylarcasına baktı yüzüne. Sonuçta kuzeni yeniydi, tamam ona güveniyordu normalde. Ama Lord başkaydı Claire için. Sadakatini tamamıyla sunup sunamayacağı koskoca bir soru işaretiydi. Zaman lazımdı herşey için. Sadece zaman. Claire çok şeyden vazgeçmişti bugün için. Ve Lincoln ' un vazgeçebileceği hiçbir şeyi yoktu. Lord bunu asla göz ardı etmeyecekti elbette... Vazgeçecek bir şeyi olmayanlar, bazı değerleri asla öğrenemeyenler olmuştur hep. Claire sessizliği bozdu. " Görüşlerin benim için çok değerli Loranne. Bunu bildiğine de eminim. Lord ile görüşmeni sağlacağım kuzen. Ama karar şüphesiz karanlık Lordun. Benim desteğimi boşa harcama yeter. Çünkü sonuçları tek başıma üstenmeyeceğim. " Kuzenine baktı. Sonra genç cadıya dönüp ekledi " Gidelim mi artık? Ve kuzen, sana en kısa zaman da haber yollayacağım. " Claire tekrar Loranne' ye döndü. Genç cadının cevabını bekliyordu...

Konu: Geri: Karanlığa Giriş Ptsi Ağus. 10, 2009 6:36 pm

"Gidelim."

Fazlasıyla sıkılmıştım zaten. Soğukkanlılığımı koruyarak Wenthworth denilen şu adama bakma gereksinimi bile duymadım. Kendini kanıtlama hırsı sinirlerimi bozmuştu. Ellerimi tekrar cübbemin cebine sokup Claire'a baktım. Cisimlensek sanırım daha iyi olacaktı. Buharlaşmanın ayarını tutturamayacak kadar yorgundum. Claire'ın kuzenine son dediklerine kulak asmayarak yanlarından biraz uzaklaşıp, genç cadıyı bekledim. Geldiğinde cisimlenmek için hazır olmuştum. Konuşmadan bakışlarımla anlaşıp kulağıma gelen pop sesiyle artık orada olmadığımızı farkettim.

Konu: Geri: Karanlığa Giriş Ptsi Ağus. 10, 2009 7:10 pm

Hava git gide ketumlaşıyordu. Claire ve Loranne gitmişti artık. Wentworth’un yapacak bir işi kalmamıştı. Bakanlığa dönecekti asasını hazırladı oda cisimlenecekti. Asasını sallamadan önce yüksek bir sesle “ Ah narsist cadılar. Lord benim ile tanıştığında, beni öğrendiğinde hepiniz sadece ayağımın paspası olacaksınız. Hepiniz bir hiçsiniz gözümde. Umarım ki ulu lordum bunlara verdiği en zor görevi bana en kolay görev olarak verir. Yoksa bunların havasından geçilmez. Hepsi dize gelecek hepsi! “ dedi. Wentworth’a göre ilk gözlemlerinde Loranne Claire’den daha da fazla kendini beğenmişti. Claire de bundan hoşlanmıyor gibiydi. İlerde herkesi daha iyi tanıyacaktı. Hedefinde lord ile tanışıp bir an önce gözüne girip muggle ve yoldaşlıktaki eziklere gününü göstermekti. Duraksadı birden bire. “ Bakanlıkta ne yapacağım. En iyisi biraz gezineyim “ dedi ve asasını yavaşça aşağıya doğru indirdi. Kılığını değiştirdi. Çünkü bakanlıktan biri onu burada görürse sorun yaratırdı. Yere tüm hışmını boşaltırcasına tükürdü. Yavaş ve donuk adımlarla ilerleyerek gözden kayboldu.

-Rp Bitmiştir-

» Giriş
» Büyük Giriş
» İlk Dersimiz (Aritmansi'ye Giriş)(Offline)