Eulàlia Monczewski

Konu: Eulàlia Monczewski Salı Ağus. 18, 2009 12:44 pm

Eulàlia pencerenin arasından sızan soğuk havanın etkisiyle birden gözünü açtı. Aklında birçok soru işareti vardı. Güne bu sevimsiz sorularla başlamaktan hiç hoşlanmıyordu ama ne yazık ki buna mecburdu. Yatakta biraz oyalandıktan sonra kalktı ve ona en zor gelen duş alma eylemini yapmak için banyoya doğru yol aldı. Terliklerini yere sürterek yürüyordu. Nihayet banyoya ulaştığında kendine bakmak üzere aynaya döndü, çığlık atmamak için kendini zor tutuyordu. Güzelliğine çok önem verdiği için görüntüsünün aynaya yansımış halini görünce birden şoke oldu. Sanki savaştan çıkmış gibiydi. Saçları elektriklenmiş gibi tel tel havaya kalkmıştı. Gözlerindeki rimel göz haricinde yüzünün her yerine sürülmüş gibiydi. Hemen yüzünü yıkadı ve duşa girdi. Duştan çıkınca odasına giderek masasının üzerinde duran parşömene baktı. Bugünkü programı arasında hiç ilgi çekici bir olay görünmüyordu. Ama Eulàlia bu programı eğlendirici bir yöne doğrultabilirdi. Üzerini değiştirdi, topuklu ayakkabılarını giydi ve çantasını alarak odadan çıktı. Akşam olmadan Bakanlığa uğrayarak ortalığa bir göz attı. Eğer bir olay olursa hemen oda olaya karışacak ve olayın çözülemeyecek bir hal almasını sağlayacaktı. Ne yazık ki böyle bir şey olmamıştı. Bakanlıktan bir süre sonra ayrıldı ve bugünün çok sakin geçeceği düşünceleriyle bir kafeye girdi. Cam kenarındaki masa boştu. Hemen kimse kapmadan masaya oturdu. Ardından garson geldi ve siparişi aldı. Eulàlia camdan dışarı bakarken kafasındaki soruları cevaplandırmaya çalışıyordu. Birden garsonun gelmesiyle irkildi. Ama hiç bozuntuya vermeden garsonun getirdiği kahveden bir yudum alarak bardağı masaya koydu. Tekrar cevabı bulunamayan sorulara geçmişti. Kardeşi nasıl olurda birden ortadan kayboluverirdi. Bu olayın içinde çözüme kavuşamayan gizli gerekçeler vardı ama bir türlü bir ipucuna ulaşamıyordu. Kahvesinin son yudumunu da ağzına götürerek kahvesini bitirdi ve kafeden çıktı. Yolda yürürken aklına yeni fikirler, maceralar geliyordu. Birden yolunu değiştirerek muggle kentine doğru ilerlemeye başladı. Oraya ulaştığında ortalık çok sakin görünüyordu. Hava kararmak üzereydi. Diskoların, barların olduğu yere doğru ilerlemeye başladı. Yolda giderken gördüğü muggle tam ona göreydi. Adımlarını biraz daha sıklaştırarak adamın yanına ulaştı. Adama kafasını çevirdiğinde sinsi bakışlarını adam ona bakarken yere doğru devirerek konuşmaya başladı.

“ Yalnız mısınız? Eğer yalnızsanız biraz içmeye ne dersiniz? ”

Eulàlia adamın dünden razı bakışlarına maruz kalarak başını ona doğru çevirdi. Bu işkence dolu gecenin çok sinsi ve sakin olacağına inanıyordu. Adamı takip ederek ilerlemeye devam etti.

“ Evet güzelim yalnızım. İlerideki barda bir şeyler içebiliriz. ”

Adam konuşmaya başladığında Eulàlia ses tonunun güzelliğine hayran kalmıştı. Ama ne yazık ki bu güzel ses tonu sadece geceye bir renk katabilecekti. Daha fazlası Eulàlia için imkansızdı. Bara girdiklerinde köşedeki masaya geçtiler ve adam garsonu yanına çağırarak gürültüye maruz kalan ses tonunu gürleştirmeye çalışmıştı. İçkileri ısmarlamışlardı ve koyu bir sohbete başladılar. Gecenin ilerleyen saatlerine doğru bar yavaş yavaş boşalıyordu. Biraz zaman geçtikten sonra barda sadece Eulàlia ve adını hala bilmediği adam kalmıştı. Adam Eulàlia’den izin isteyerek lavaboya gitmişti. Eulàlia gecenin uzamasını istemiyordu. Sinsi düşünceleriyle asasını eline aldı ve lavaboya doğru ilerlemeye başladı. Oraya vardığında lavabonun kapısına bir tekme atarak kapıyı hızla duvara çarptırmayı başarmıştı. Adam ne olduğunu anlamaz bakışlarla aynadan Eulàlia’nin yansımasına bakıyordu. Gözlerini aynadan ayırarak arkasına döndü. Eulàlia ani bir hareketle asasını salladı.

“ Bumbardie! ”

Adam asadan çıkan yeşil ışığın etkisiyle fena bir şekilde sarsıldı. Ne olduğunu anlamıyordu. Eulàlia ise bu olaydan büyük bir zevk alıyordu. Ardından bu kadar sarsılmanın yeterli olacağını düşünerek olayın en iç açıcı kısmına gelmişti. Artık adamın ve adam için dünyanın sonuydu. Eulàlia saçlarını geriye doğru savurarak asasını kaldırdı. Derin bir bakış attı ve kelimeler ağzından döküldü.

“ Avada Kedavra!! ”

Adam Eulàlia’nin önünde can çekişiyordu. Ölmemek için dirense de bunu başaramayacaktı. Eulàlia kahkahalarının dışarıdan duyulmasını engellemek için tuvaletin kapısını hızla kapattı ve en alımlı gülümsemesiyle adamın ölümünü seyretmeye devam etti. Artık bu sahnenin de sonuna gelinmişti. Eulàlia dik yürüyüşüyle tuvaletten çıktı ve çantasını masadan alarak bardan uzaklaştı.

Konu: Geri: Eulàlia Monczewski Salı Ağus. 18, 2009 2:18 pm

Öyle aman aman tasvir cümleleri olmamasına reağmen bence yeterliydi. Daha çok mekan betimlemesi vardı sanki. Keşke biraz da karakterin iç dünyasını tasvir etseydin.

Betimleme: 22

Uzunluk yeterli. Aslında konuşma cümleleri için ayrı paragraf çıkartmak güzel durmuyor ama yazı boyutunun küçük olması bunu kapatmış, çok güzel olmuş.

Uzunluk: 15

Renk düzeni de çok iyiydi.

Renk Düzeni: 15

İmla yada yazım hatası yoktu.

İmlâ: 20

İlk paragrafta aynı edatı ardı ardına iki kere kullanman okurken biraz gözüme batsa da bu sanırım hızlı yazmış olmandan kaynaklanıyor. Cümleler ilk bakışta biraz geldi ,gitti tarzında gibi gözüksede aslında geçişleri falan çok iyi. Bunun dışında konu olarak da sıkıcı değildi.

Yazım: 18
Rp Puanın:88 + 2=90