Maziye Bakış

Daniel albümü çoktan demir kasaya koymuştu bile ve seslenen kişinin kim olduğunu öğrenmek için odadan çıktı. Sonra kapıya doğru dengesiz ve sarhoş haliyle "Colloportus" dedi neyseki büyüyü doğru yapabilmişti aksini düşünmek bile istemezdi Daniel. Sonra tahtaların gıcırtısı eşliğinde barmen yerine doğru yürüdü ve hemen ateş viskisini isteyen bayana hemen bir bardağa ateş viskisi doldurdu ardından masaya doğru yürüdü. Bir ayağı yere sert basıyordu ancak diğeri adeta kendi iradesiyle hareket ediyordu ama sonunda bardağı masaya doğru dürüst götürebildi. Kadının yüzüne dikkatlice bakamadı tüm yoğunluğunu masaya oturabilmeye vermişti. Başını tutarak "Merhaba." dedi değişen ve bayağı bir kalınlaşan ses tonuyla. Büyük bardağındaki ateş viskisinideyanından ayırmamıştı bayağı bi' kafayı bulmuştu Daniel bunun ilk belirtisi şeffaf büyük bardağın içeceği içme tarafından bardağın tabanındaki yerden heryeri büyük görebiliyordu. "Hey, bizim dükkanın masaları mı büyüdü?" dedi kahkaha atarak ve sonra kadınada baktı ki o da ne? Karşısında Aimée vardı Daniel iyice gözlerini ovuşturdu ve tekrar baktı bu sefer rüyada olduğunu inandırmaya çalışıyordu kendini ancak gerçekten Aimée idi bu. Zorda olsa bunun gerçek olduğunu anlayabildi. "Aimée sen misin?" dedi ve dikkatlice baktıntan sonra anlayabildi. Sonra elini Aimée'nin yanaklarında hafifçe gezdirmeye başladı. "Neden gittin o gün?" dedi kırılmış bir şekilde. Daniel büyümenin aslında iyi birşey olmadığını anlamıştı Aimée'yle tanıştıktan sonra ama engelde olamıyordu. Her zaman "6 yaşındaki bir çocuk olarak kalsaydım hep. Dertlerim boyumu aşıyor artık..." diye sayıklardı kendi kendine.

Bekliyordum, bekliyordum, bekliyordum... Halen ateş viskim gelmemişti. Sinirlenmeye başladığımı hissettim. Yumruklarımı sıkıyordum. Bir içki için aşırı bir tepkiydi belki. Ama geçmiş anılarımı hatırlayınca birden kötü hissetmeye başladım. Saldırganlaştığımı hissedebliyordum. Sinirle kalan son kişilere baktım. Sanki hiçbir şey umurlarında değilmiş gibi aptal aptal bana bakıyorlardı. Ne yani oradaki tek bayana atabilecekleri en uygun bakış bu muydu? Sonra saçmaladığımı anladım ve kendime sakin olmam gerektiğini hatırlatıp durdum. Sonra yanımda bir hareketlilik hissettim. Sanki dengede durmakta zorlanan biri vardı. Ne yani! Burada ayık bir insan yok uydu?! Sinirlenmeye devam ettim. Sadece sarhoş olmak istiyordum hepsi bu. Gelen kişi garson ise ona çok kötü kızmayı düşünüyodrum. Ve kendime bunu hazırlarken kalın bir ses aklımı başımdan aldı."Merhaba." Dikkatim dağılmıştı. Karışık duygularla gelen kişiye baktım. Daniel...Çok şaşırmıştım. Hiçte uygun olmayan bir zamanda karşıma çıkmıştı.Ne diyeceğimi bilemiyordum. O da beni farketmiş olmalı ki;"Aimée sen misin?" demişti. Ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum. Şaşırmalı mıydım? Korkmalı mı? Yoksa sevinmeli mi? Daha kararımı veremeden yüzümde elini hissettim. Ahh bunu yapmamalıydı. Bu çok yanlıştı. Mantığım hemen konuşmaya başladı;"Sen deli misin Aimèe! Onun istediğinin ne olduğunu biliyorsun. Şimdi mantıklı düşünemediğin için tereddüt ediyorsun ,ama o zaman onu bırakmakla en doğrusunu yapmıştın. Şimdi yine bir araya gelirseniz kalbin kırılabilir. Sakın bunu düşünme bile!"Kalbim de;"Aşk hayata karşı işlenen en güzel ve en doğru suç ortaklığıdır, aşk hayatın bütün tekdüzeliğine, bütün sıradanlığına en soylu başkaldırıdır. Ondan korkup kaçmak hiç kimseye yakışmaz. Aimèe sen güçlü birisin. İstediğin zaman elde edemediğin birşey olmadı. Yeterki kendine inancın olsun. Hemen neler olacağına karar vermemelisin. Belki o değişti? Belki sen değiştin? Bunları bir düşünmelisin"dedi.Aslında ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Ağzımı açtım. Artık hangisinin konuştuğunun farkında değildim. Mantığım mı? Kalbim mi?
"B..ben...ben bilmiyorum. Sadece...sadece korktum. Üzgünüm."
Diyebildim sadece. Üzgündüm evet. Hemde çok. Belki de bu yüzden gözlerimin dolduğunu, hatta yanağımdan aşağıya bir damla süzüldüğünü hissettim. Onu istiyordum evet. Ama artık çok geçti. Hem geç olmasa bile ona nasıl güvenebilirdim ki? Kalbimin kırılmasından çok korkuyordum. Ona güvenmek istiyordum. Ama yapamıyordum.

Daniel özlemişti Aimée'yi bu arada da dükkandan herkes çıkmıştı. Çalışanlarıda zaten çoktan yollamıştı Daniel. Aslen Aimée'yi görmemesi daha iyi olabilirdi çünkü bu tamamen tesadüf buluşma bile onu aklına kazımasına yeterli olmuştu adeta. Aimée konuşurken kekelemişti belli ki üzgündü ve göz yaşlarıda bunu anlatmaya yetebiliyordu. Elini yüzünde gezdirdikten biraz sonra da göz yaşlarını yavaşça silmişti. Daniel derince yutkundu aslında böyle çok ağlayan görmüştü ve hiçbirinin gözünün yaşına bakmamıştı ama Aimée farklıydı. Diğerleri "2 Kelime yeter" desem sabah aynı yatakta uyanacağım tiplerdendi çünkü. Gerçi buda Daniel'in yaşam tarzı olmuştu o ayrı birşeydi tabîi. Tek gecelik ilişkilerinin çoğunun ismini hatırlayamasa da Aimée ile tek gece geçirmemesine rağmen aklında duran belkide tek kişilikdi. Daniel kafasını biraz toparladıktan sonra elini Aimée'nin yüzünden çekti ve konuşmaya başlamıştı. "Başka birisi mi vardı veya şimdi de mi var?" dedi. Daniel Aimée'yi gittikten sonra bayağı bir süre aradı ancak sonunda pes etmişti anladı ki Aimée Daniel'i istemiyordu veya onu sırf bir gece için istediğini düşünüyordu. Daniel'in kafası içtikten sonra tekrar allak bullak olmuştu.

Daniel kafası allak bullak haliyle Aimée'yi dikkatlice dinliyordu aslında oda haklı olabilirdi ama Daniel kendine zaten bir yaşam tarzı belirlemişti. Bundan vazgeçmekte o kadar kolay değildi ve kendini bir kadına bağlamakta istemiyordu ama Aimée'yide istiyordu. Sonra düşünmeye koyuldu Daniel doğru hareket edip etmediğini bilmiyordu sonra lavaboya gidip elini yüzünü yıkamanın iyi olabiliceğini düşündü. Bir süre ordan çıkmaya bilirdi ancak Aimée'nin kaçmasını istemediği içinde hızlı davranmalıydı. Aimée'ye sessizce "Ben biraz lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayacağım. Ama daha konuşacağız..." dedi. Ve hemen koşa koşa lavaboya gitti ardından soğuk suyla iyice yüzüne ve saçına su serpiştirdikten sonra yüzünü havluyla sildi ve Aimée'nin yanına doğru tahta gıcırtılarıyla döndü. Yerine oturduktan sonra Daniel elleri kafasını sarmış bir biçimde duruyordu bu onu düşünmeye daha iyi motive edebilirdi. Sonra Daniel hızlıca ayağa kalktı ve Aimée'nin kıpkırmızı dudağına bir öpücük kondurup geri çekildi sonra yerine oturdu. "Bunuda mı yaptırmayacaksın." dedi ve Aimée'nin cevap vermesini beklemeye koyuldu...

Aptalın tekiydim evet. Ona aşık olmuştum. Ki bu çok yanlıştı. Çok büyük bir hata. "Ben biraz lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayacağım. Ama daha konuşacağız..." Huzursuzca başımı sallamakla yetindim. Aslında doğru olan buradan bir an önce ayrılmaktı. Ve bir daha asla geri dönmemek.Ama istediğim şey bu muydu? Kafam karışmıştı evet. Hızla ayağa kalktım. Belki gitmek için kalkmıştım. Ama onunla olmak istiyordum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Bu yüzden karşımda durak viski şişesini aldım ve bardağıma doldurdum. Hızlı bir içişten sonra beynimde yine o gariplikleri hissedince dayanamayıp birdaha doldurdum. Ve yine aynı şekilde bitirdim. Evet sonuçta buraya sarhoş olmak için gelmiştim değil mi? Bütün o anıların verdiği acı ,aşık olmama gereken kişiye karşı duyduğum özlem ve yaptığım bütün hataların tekrarları kesinlikle sarhoş olmam gerektiğini gösteriyordu. Ağlamak istiyordum. Ne kadar da aptal bir aşıktım böyle!Onu istiyordum. Hemde deli gibi. Ama başkasını sevmem gerekiyordu. Onu değil. Lavabodan sessizce geldi ve yerine oturdu. Ahh ne kadar da çekici görünüyordu. Bu halde bile onu düşündüğüme inanamayarak içimden kednime küfretmeye başladım. Hiç akıllanmıyordum sanki. Kalbimde büyük bir ağrı hissettim. Ve birden dudaklarımda o tanıdık tadı hissettim. O yumuşaklığı. Ahh onu deli gibi isterken bu yapılacak şey miydi sanki! Sarhoşluğumdan olsa gerekn bu tadı alınca dayanamayarak küçük bir inleme kopardım. Evet onu istiyordum. Sonradan pişman olacaktım evet. Ama sarhoştum ve umursamadım. "Bunuda mı yaptırmayacaksın." Kelimeleri dudaklarından dökülürken onu izledim. Ahh tam bir tanri gibi görünüyordu şu anda. "Odaklan Aimèe! Şimdi vereceğin karar çok önemli! Kalbin kırılacak. İncineceksin. O seni bir eşya gibi görecek. Buna dayanabilir misin?" Mantığım yine konuşmaya başlamıştı. Ama haklıydı. Buna gerçekten de dayanabilecek kadar güçlü müydüm? Kalbim halen saçma olduğunu düşündüğüm şeyler söylüyordu. "Sen güçlüsün Aimèe. Bırak ta bütün olacaklara kader karar versin." diyordu. Ama haklı da olabilirdi. Beynim uyuşmuştu. Artık bir karar vermem gerekiyordu. Sarhoş olduğum için yanlış olduğunu düşündüğüm şeyi seçtim. Onun olmayı. En azından onu son bir kez daha istiyordum. "Üzgünüm. Biliyorum bu çok yanlış. Ama seni halen unutamadım. Ve hiç yardımcı olmuyorsun bu konuda. Seni seviyorum Daniel Williams. Biliyorum bu senin için önemli olmayan birşey. Ve çok saçma bile gelebilir. Ama benim için önemli. Kahretsin ki seni deli gibi istiyorum. Keşke sadece benim olabilrsen." Dedim ve bir bardak daha ateş viskisi doldurup diktim. Evet şimdi kesinlikle sarhoştum. Çok heyecanlıydım ama bu sarhoş olduğum için değildi. Daniel ile olduğum içindi.

Aimée'nin konuşmaları aslında Daniel'i çok etkilemişti zaten haklıydı da böyle sexe bağlı kalarak daha nereye kadar varabilirdi ki. Artık düzenli bir hayata geçmenin doğru olabiliceğini düşündü tüm eskileri unutmaya karar verdi. Ve bunu dilede şöyle getirdi. "Aimée bende seni seviyorum. Düşündümde galiba artık düzenli bir hayat kurmanın zamanı geldi. Ve sadece SENİN olacağım. Ama peki o?" dedi. Daniel kelimeleri doğru seçmesine bile şaşırmıştı çünkü bu hayat biçiminden bu kadar çabuk vazgeçirebilen biriyle yanyanaydı. Daniel'in o diye kasteddiği kişilik Aimée'nin sevgilisiydi aslında Daniel daha doğru dürüst onların birbirlerini sevdiklerine şahit olmamıştı ama Aimée'nin ondan bu kadar çabuk vazgeçebildiğine göre Aimée onda da aradığını bulamamıştı. Ve iyikide bulamamıştı çünkü Daniel yoksa bu hayat tarzından kimse ama kimse vazgeçiremezdi. Tabi ki Aimée'den başka. Daniel bu arada Aimée'nin gereğinden fazla içtiğini farkettiğinde ise hemen ateş viskisinin şişesini eline alıp üç süpürgenin camından dışarı attı. Yoldan geçenlerde şaşkınlıkla bakıyorlardı Daniel'e ama pek umursamadılar. Daniel sonra ayaklanıp kırık camın perdesini çekti. "O kadar göz tarafından seninle izlenmeyi istemem. Sonra Dırdırcı'da adımız falan çıkar..." dedi gülerek. Tabîi ki gazeteye çıkmaları umrunda değildi Daniel'in hatta gazeteye kendisi gidip bile bunu söyleyebilirdi çünkü saklanacak bir durum değildi.

OUT: Babette'nin kulakları çınlasın xD

İkiside birbiriyle sevişmeyi özlemiş olacak ki birbirlerinden geçmişlerdi adeta. Daniel'in elleri Aimée'nin kalçasında duruyordu. Aimée ise ellerini Daniel'in saçlarında gezdiriyordu. Daniel tek elini Aimée'nin kalçasından çekti ancak durumları bozulmamıştı. Daniel kapıya doğru "Alohamora" diye tısladı dudaklarını Aimée'nin dudaklarından çekip ama fazla geçmeden Daniel yeniden yapışmıştı Aimée'nin kıpkırmızı dudaklarına. Daniel'in dudakları yavaşça boynuna doğru iniyordu. Daniel gittikçe haz almaya başlamıştı. Şimdi tamamen dudaklarını boynunda gezdiriyordu. Aimée yan tepki vermemişti belli ki oda haz almaya başlamıştı ancak Daniel yine onu kaybetmek istemiyordu kendine hakim olmalıydı. Sonra biraz duraksadı ve ağzından kelimeler dökülüyordu. "Seni bayağı bi' özlemişim..." dedikten sonra Aimée'nin alt dudağını hafifçe acıtmayacak şekilde ısırıyordu.

Yumuşak dudaklarını öperken adeta kendimi kaybediyordum. Onu gerçekten de çok özlemiştim. Ama tekrar kollarımdaydı. Ellerini yine kalçamda hissettim. Ama bu sefer sorun çıkarmak gibi bir niyetim olmadığından dolayı birşey demedim. Ve kolları arasında kendimi kaybetmemeye çalışarak onu öpmeye devam ettim. Bir ara dudaklarım boşta kaldı. Ama ben gözlerimi açmadan yine buluştu dudaklarıyla. Onu gerçekten de çok özlemiştim. Eli tenimin üzerinde gezerken bunu ne kadar özlediğimi anladım. Dudakları dudaklarımdan ayrııp yavaşça boynuma inerken inlemelerimi engellemeye çalıştım. Bunu çok sevmiştim. Dudakları ile kendimi kaybederken konuştuğunu duydum;"Seni bayağı bi' özlemişim..." Evet bende onu çok özlemiştim. Tam bunu söyleyecekken alt dudağımı ısırdığını farkettim. Ahh kesinlikle onu istiyordum.Elim tişörtünün altına kaydı ve tenini okşamaya başladım. Ve farkında olmadan hızla tişörtünü çıkardım. Aşağıya atlayıp ona sarıldım ve alt dudağımı dişlerinden kurtarıp onu öpmeye devam ettim. İçimde garip bir his vardı. Ama umursamayarak onu öpmeye devam ettim. Bedenimi bedenine yasladım ve tenini hissetmeye çalıştım. Aynı his yeniden ortaya çıktı. Ama bu sefer gerçeği suratıma bir tokat gibi indirmişti. Ne yani ben resmen sex için ortam hazırlıyordum. Hayır hayır hayır! bu çok yanlıştı. Dudaklarımı ve bedenimi ondan ayırıp birkaç adım geriledim. Onu seviyordum evet. Ama bekaretimi hemen burada şimdi kaybetmek? Hayır hiç sanmıyorum. Ama eskiden olduğu gibi terketmeyecektim onu. Bu sefer olmazdı. Onukaybetmenin nasıl bir duygu olduğunu bildiğim için bunu yapamazdım. "Daniel bence durmalıyız. Yani bu günük bu kadar yeter."dedim güçlükle nefes alırken. Onu seviyordum evet. Ama halen buna hazır hissetmiyordum kendimi. Bu yüzden dudağına son bir öpücük kondurduktan sonra ona;
"Artık gitsem iyi olur. Okulda zaten işler çok yoğundu. En kısa zamanda yine yanına gelicem. Umarım beni beklersin."dedim ve hüzünlü bir gülümsemeyle dudağına son bir öpücük kondurduktan sonra kapıya doğru ilerledim. Arkamı dönüp ona baktım ve; Seni seviyorum ,aşkım. der demez hemen cisimlendim.

RP Bitmiştir.