Holly Kennon

Konu: Holly Kennon Çarş. Ağus. 26, 2009 11:55 am

Savaş bitmiş,aydınlık taraf zaferi mutlulukla karşılamıştı. Birkaç dakika önce lanetlerin uçuştuğu savaş alanı,şimdi havai fişeklerin atıldığı kutlama alanına dönmüştü.Holly,yaşının küçüklüğünden dolayı bütün savaş boyunca içeride merakla bekleyerek oturmuştu. Dışarı çıkıp savaşmayı o kadar çok istemişti ki
içeride oturmak onun herkesten daha çok meraklanmasını sağlamıştı. Ailesini,en önemlisi de yoldaşlığın ne durumda olduğunu çok merak etmişti. Büyük salona taşınan yaralılara her defasında savaşın durumunu sormuş,aldığı yanıtlarla tatmin olmamıştı. Sonunda zaferin geldiğini bildiren seslerle yerinden fırlayıp kutlamaların olduğu savaş alanına koştu. Gözleri, bu mutluluğu birlikte yaşamak istediği ailesini aradı. Zaferi kutlayanların arasında ne annesini ne de babasını görebildi. İçindeki kötümser sesin 'Yaralanmışlardır.' demesini susturmaya çalışarak yaralıların yattığı odaya doğru yavaş adımlarla ilerledi. Adımları,ailesini orda görmek istemediğini biliyormuşçasına yavaş gidiyordu. Holly, o kadar endişelenmişti ki arkasından gelen genç adamın ayak seslerini duymadı. Aslında ne o adamın ayak seslerini ne de dışarıdaki zafer çığlıklarını duyabiliyordu. Tek dileği ailesinin bir
köşeden sağ olarak çıkmasıydı. İstemeyerek de olsa yaralıların yanına vardı. Hemen hemen her yaralının yanında sevdiği birileri vardı. Tek tek her sedyenin yanından geçip 'Geçmiş olsun.'dedi ve bir sonraki sedyede ailesinin olmamasını umdu. Holly,yaralıların arasında ailesini göremeyince derin bir nefes alıp verdi. Ancal içindeki kötümser ses susmamış,Holly'nin daha da çok endişelenmesini sağlamıştı. 'Burda da yoklar. Olabilecekleri tek yer ölülerin yanı.' Holly,gözlerinin dolmasını engelleyememişti. Çaresiz,ölülerin yatırıldığı odaya ilerledi. Bu sefer adımları öncekinden de yavaş ilerliyordu. Arkasında gelen adam küçük kızın gitmek istediği yeri anlamış,ancak onu durdurup
durdurmamakta kararsız kalmıştı. O da Holly'nin peşinden gitti. Geçtikleri bütün koridorlarda zafer sarhoşu birilerine rastladılar ancak Holly hiçbirini görmeden yoluna devam etti. Artık ne etraftaki sesleri duyuyor ne de önüne çıkanları görüyordu. Beyni yerine ayakları emir veriyormuş gibi ayaklarının götürdüğü yere gitti. Kapısı sıkı sıkı kapanmış odanın önüne geldiğinde 'Tanrım,lütfen içerde olmasınlar. Lütfen...' diye düşünerek içeri girdi. Adımını bu soğuk ve karanlık odaya attığında içi ürperdi ama ilerlemeye devam etti. Oda bembeyaz örtülerle üzerleri örtülmüş ölülerle doluydu. Etrafta kimse yoktu,Holly ve arkasındaki adam dışında. Holly,ilk beyaz örtüyü küçük yüreğinde taşıyamayacağı kadar korkuyla kaldırdı. Altında annesini veya babasını göremediğine bir an için sevinmiş olsa da endişe içini tekrar kapladı.
Küçük gözleri,ailesini bulduğu anda dökülmeye hazır yaşlarla dolmuştu. Köşede kalmış beyaz örtüye kadar her örtünün altına bakmış ailesini bulamamıştı. Her defasında korkusu artıyordu. Son beyaz örtünün yanına gittiğinde arkasındaki adam küçük kızı durdurmak için elini tereddütle uzattı. Holly,omzunun hemen hemen hepsini kaplayan bu elin sahibine artık akmaya başlayan gözyaşlarıyla baktı.Karşısında uzun boylu,babası yaşında bir adam gördü. Sesi titreyerek 'Sen de kimsin?' diyebildi. Adamın gözleri de Holly'ninkiler gibi ıslaktı. Adam kendini toplayıp Holly'nin sorusuna cevap verdi. 'Ben,Sean. Babanın eski bir dostu.' Holly,bu cevap üzerine son kalan beyaz örtünün altında yatanların ailesi olup olmadığını sormadı. Sean'ın ıslak gözlerinden anlamıştı bunu. Sean ve Holly birbirlerine sarılarak saatlerce ağladılar. Ardından Sean 'Kalacak bir akraban var mı?' diye sordu. Holly adamın ıslak gözlerine uzun süre baktı,belli ki düşünüyordu. Ardından ağlamaktan kısılmış bir sesle 'Hayır. Bildiğim bütün akrabalarım birkaç sene önce öldüler.' Sean, küçük kızın kalacak yerinin olmayışına ve onun daha bunu bilmeyişine çaresiz gözlerle baktı. Aklına takılan soruyu küçük kıza en
uygun dille sormaya çalıştı. 'Kalacak bir yerin olmadığına göre benimle yaşamak ister misin?' Holly,Sean'ı sevmiş ve başka bir çaresi olmadığından bu teklifi kabul etmişti.

Holly,Hogwarts'tan gelen mektubu aldığı gün aklına Sean'ın ona nasıl sahip çıktığı ve ailesini kaybettiği gün geldi. Sean,gezgin bir büyücüydü. Holly, onun kendisi yüzünden bu tutkusundan vazgeçmesini istememişti. Sean, her ne kadar Holly'i evde yalnız bırakmak istemese de Holly bu konuda ısrar etmişti. Sonunda Sean ısrarlara dayanamayıp kabul etmiş ancak birkaç güne eve geri dönmüştü. Gittiği yerlerde uzun süre kalmayıp her gün Holly'i aramış iyi olduğunu öğrenmişti. Şimdiyse Holly,en yakın arkadaşı olan Sean'ı bırakıp gitmenin üzüntüsünü yaşıyordu. Sean ona küçükken Hogwarts'ta babasıyla yaptıklarını anlatmış,Holly de bunları zevkle dinlemişti.

*Başka bir Harry Potter RPG sitesindeki RP'mdir.

Konu: Geri: Holly Kennon Çarş. Ağus. 26, 2009 12:53 pm

Kanıtlandı.

Konu: Geri: Holly Kennon Çarş. Ağus. 26, 2009 3:28 pm

Betimleme:5/30 *Betimleme, yok denilecek kadar azdı. Bu konuya daha fazla özen göstermelisin.
Uzunluk:15/15 *Yeterli uzunluktaydı.
Renk Düzeni:7/15 *Arka plan; siyah. Yazı; beyaz. Tamam, buraya kadar her şey gayet uyumlu. Rahat okunuyor. Ama o turuncu da neyin nesi ya? o.O Olmamış. Ayrıca, düşüncelerini farklı renk, kendi konuşmalarını farklı renk, başkalarının konuşmalarını farklı renk yapmalısın.
İmla Düzeni:17/20 *Çok fazla hata yoktu. Ancak virgüllerden sonra da boşluk bırakırsan daha güzel olur. (;
Yazım:10/20 *Sıradan bir kurgu. Ancak sen yazımınla bunu olağanlığından kurtarabilirdin. Okurken çok sıkıldım açıkçası.
Toplam:54 *RPG Akademisine mutlaka katılmalısın. (;