Kiba N. Moon-Ohta

Konu: Kiba N. Moon-Ohta Salı Eyl. 15, 2009 3:47 pm

Kiba saçlarını toplayıp aynanın karşısına geçti. 13 sene önce olmuş, kalbinde ve zihninde derinlere gömdüğü hatıralarını hatırlamak istemiyordu. Uzun sakalı neredeyse yere değen yaşlı müdür odaya girdi. Kiba onun normalde gülümsediğini hatirliyorduö sevecen birisiydi. Ama bugün... Anılarını paylaşmak nedense Kiba'ya zor geliyordu. Anıların dehsetinden mi yoksa hatırlayıpta bir daha onlari gömememekten miydi bu korku bilmiyordu. Ellerinin titrediğini yaşlı adam onları tutuncaya kadar fark etmedi. "Otur lütfen" dedi adam derin bir sesle. Kiba elinden geldiğince hızlı bir şekilde ordan çıkmak istiyordu bu yüzden asasini kaldirip hatıralarindan birini çekti ve gözlerini kapadı.

**---**

Dışarı soğuktu ama Kiba soğuğu o kadar cok hissetmiyordu. Evlerinin bahçesinde, annesinin ve babasının kucağında oturuyordu. Bulunduğu yer o kadar sıcak ve o kadar güven vericiydiki kimse o manzaraya bakıp gelen kotulugu tahmin edemezdi. "Kiba bak yıldız kayıyor!" babasının güçlü sesi Kiba'nın kafasını yoncalardan kaldırıp gökyüzüne bakmasını sağladı. Belki gökyüzünü bir daha öyle parlak göremicekti ,aynı gözle bakamicaktı o gökyüzüne. "Dilek tut Ki chan" annesi kızını sıcacık kollarının arasına aldı ve onu yukarı kaldırdı. O kollar bir daha öyle sıcak olamicaklardi.Kiba bir süre düşünüp hiç bir zaman gerçekleşmicek bir dilek tuttu. "Ne diledin Kiba?" babası merakla Kiba'ya bakıyordu. " Baba sen tuttuğun dilekler söylersen gercekleşmez demedin mi?""Dedim ama babalara istisna yapılır, değil mi?" "Hayır böyle bir şey söylemedin " Kiba yine yoncalara cevirdi tüm ilgisini. Önünde bir yonca bahçesi vardı ve 4 yapraklı bir yonca bulmaya kararlıydı.Babası ayağa kalkıp tişörtünün ve kot pantolonunun uzerindeki yonca ve toprağı silkeledi. "Hadi Kiba artık yatma vaktin" Anneside ayaga kalkmış beyaz elbisesini temizlıyordu ve bir yandan da söyleniyordu. "Bak kirlendi işte oysa çok seviyordum. Çimen lekesi zor çıkar" " Sanki Mugglemışsın gıbı söylenmesene Lira. Hem sana çok yakıştığı için demiştim." Annesi eteğine yapışan otlari temizlerken Kiba bağırdı. "Buldum buldum! 4 yapraklı- Anne ezmişsiin!" Heyecanlı sesi yavaşça kısıldı. "Özür dilerim Kiba,evde düzeltirim. Şimdi arkanı dönde şortunu temizliyim, şu haline bak yemyeşil olmuş" dedi annesi. "Birak Lira, zaten yatıcak. Kiba yatağına~~ " Kiba son kez Eiffel Kulesine baktı, Muggleların arasına karışmanın en güzel yanlarından biride buydu. İstediği zaman o manzarayı izleyebiliyordu ve kimse ona karışmıyordu. Sadece o ve ailesivardı o tepelerde en azından o öyle düşünüyordu.
Annesi Kiba'yı kucağına alıp odasına goturdu. "Pijama mı? Gecelik mi?" "Gecelik~~ " Lira Kiba'ya beyaz geceliğini giydirdi. Cıkardığı kot sortuyla pembe tişörtünü kirli sepetine attıktan sonra Kiba hemen yatağına yattı. O arada babası gelmişti. "İyi geceler Kiba." "İyi geceler Ki chan ve tatlı rüyalar" Annesi eğilip kızının yumuşak yanaklarina birer öpücük kondurdu. Sonra alnını kızının alnına dayadı ve kendininki gibi kahverengi olan gözlerin içine uzun uzadıya baktı. Kızı uykuya dalınca kırmızı dudaklarında bir tebessümle odadan çıktı.
Kiba tekrar uyandırıldığında annesinin surat ifadesinden ve salondan gelen ama tam duyamadığı sesler yüzünden bir şeylerin yanlış gittiğini anladı."Ne oluyor anne?""Kiba açıklicak vaktim yok. Al bu çantayi ve pelerini. " Kızının kolundan tutup onu odanın yarısını kaplayan kocaman dolabının içine soktu. "Kiba beni dinle,artık tek başınasın baban ve ben sana yardım edemeyiz tatlım. Dolaptaki geçitten bahsetmiştim sana hatirliyor musun?"Annesinin ellerinin titrediğini ve güzel kahverengi gözlerinden yaşlarin boşaldığını görmek Kiba için çok daha korkutucuydu. Ama sesini çıkarmadi sadece başını salladı. "Çok güzel, Kiba şimdi o geçide girip evden çıkana kadar durmadan gitmeni istiyorum. Seni seviyorum tatlım,seni çok seviyorum" kadın sank' olucakları bilir gibi kızına son kez sarıldı. "Lira!!" Babasının çığlığı üzerine annesi Kiba'yı kendinden uzaklaştırıp dolabın içine itti. " Ve Kiba gorunmez ol oldu mu? Catlak Kazana varıncaya kadar kimseye görünme" dolabın kapağı Kiba'nın yuzune kapandı. "Anne..." küçük Kiba'nın dudakları birbirine kenetlendi, bağırmaktan korkuyordu. Geçidin kapağını açıp içine girdi ve annesinin istediği gibi hiç durmadan devam etti. Her ilerleyişinde gecidin zeminine göz yaşlarindan izlerini bırakıyordu.

**---**

"Artık gözlerini açabilirsin Kiba..." Kiba o yumuşak sesin istediğini yaptı. Yaşlı adam karşısında duruyordu. Kupa yine elindeydi ama bu sefer mavi gözleri eskisi kadar istekli olmadığını anlatıyordu.

Konu: Geri: Kiba N. Moon-Ohta Çarş. Eyl. 16, 2009 1:12 am

Betimleme yoktu. Sadece, yaşlı adamın sakalı ve gözlerini öğrenebildik. Ha, bir de Kiba'nın giysilerini... Ortamı da betimlemeliydin.
Betimleme:5

Çok fazla boşluk bırakmış olmana rağmen uzunluk güzeldi. Diyalog Rplerinde çok sık göremeyeceğimiz bir uzunluk.
Uzunluk:15

Renkler o kadar uyumsuzdu ki... Petrol mavisiyle gri... Felaket! Ayrıca farklı kişilerin konuşmalarını farklı renk yapmalısın.
Renk Düzeni:2 (O da grinin hatrına.)

Çok fazla yazım hatan vardı... -ki eklerinin yazımına daha çok dikkat etmelisin. "olamıcaklardi." değil, "olamayacaklardı." Rplerini Word'de yazmayı dene. (;
İmlâ Düzeni:5

Çok sıkıcı bir kurgu. Rpnin ne girişini anladım, ne gelişmesini ne de sonucunu... O kadar karışıktı ki.
Yazım:5

Bundan sonra yapacağın RPlerde, belirttiğim hususlara dikkat etmeni ve daha çok özen göstermeni umuyorum. Role Play Akademisi'ne de katılmalısın.
Sonuç:32