İlk Arkadaş ~İsteyen Katılabilir~

Konu: İlk Arkadaş ~İsteyen Katılabilir~ Perş. Ekim 22, 2009 5:25 pm

Nora uzun zamandır sıkıntıdan patlıyordu. Aslında böyle olmazdı hiçbir zaman. O, hep bir şeyler bulurdu. Ama bu sefer bulamıyordu. Ayağı burkulmuştu ve uzun zamandır yataktan kalkmamıştı. Ayağının burkulduğunu kimse bilmiyordu. Zaten kimse onu tanımıyordu. Ve o da kimseyi tanımıyordu. Ama teyzesi doktordu -en azından tıp okuyordu- ve teyzesi ayağının burkulduğunu, birkaç haftaya kadar geçeceğini, bu süre içinde yataktan kalkmaması gerektiğini söylemişti. En sonunda ayağı iyileşmişti. ama Nora burada kimseyi tanımadığı için can sıkıntısını nasıl gidereceğini bilmiyordu. Aklına gelen tek şey kütüphaneye gidip kitap okumaktı. Odadan çıktı. Sonra bir şey farketti. İçeride kimse yoktu. O da koltuklardan birine oturmanın daha rahat olduğunu düşündü. Kitabını aldı ve oturdu. Aradan bir süre geçince Kalktı . Bu da onun sıkıntısını gidermemişti. Kapıya doğru yürüyordu. O farketmemişti ama karşıdan bir öğrenci ona doğru koşuyordu. Aslında öğrenci de arkasına bakarak koşuyordu. Nora tam kapıdan geçecekken öğrenci ona çarptı ve Nora sırtüstü yere düştü. Öğrenci de hemen yanına düştü. Sonra öğrenci kalktı ve Nora'ya "Özür dilerim! Gerçekten... Ben... Arkadaşımdan... Yani... Şeyy..." diyordu. Aynı şeyleri tekrarlaması Nora'nın kafasını karıştırmıştı. Hemen ayağa kalktı. Düştüğünde sanki bir boşluktan yere çakılmış ve kemikleri kırılmış gibi hissediyordu. Hayatında ilk kez düşmüştü. Böyle şeylere alışık değildi.
Sonra hemen ayağa kalktı ve "Biraz hızlı koşuyorsun, ben de böyle koşmak isterdim. Zaten önüme baksaydım çarpışmayacaktık. Ya da sen önüne baksaydın. Koşarken arkana değil önüne bakmalısın." dedi. Öğrenci de "Sen de bakmadın ama, tek suçlu ben değilim." diyerek kendini savundu. Nora "Evet. Ama bence bu konuyu daha fazla uzatmaya gerek yok. Merhaba, ben Jenna Nora Clark. Ama Jenna'yı kullanmıyorum." diyerek elini uzattı. Galiba en sonunda biriyle arkadaş olacaktı.

Konu: Geri: İlk Arkadaş ~İsteyen Katılabilir~ Cuma Ekim 30, 2009 8:00 pm

Cameron hızla koşarken kendini yerde bulmuştu. Olayı kavradı ve hemen ayağa kalktı. Yerde yatan kıza "Özür dilerim! Gerçekten... Ben... Arkadaşımdan... Yani... Şeyy..." demeye başladı. Saçmaladığının farkına varınca sustu. Zaten kız da ayağa kalkmıştı. Acı çekiyormuş gibi bir hali vardı ve Cameron'la konuşmaya başladı "Biraz hızlı koşuyorsun, ben de böyle koşmak isterdim. Zaten önüme baksaydım çarpışmayacaktık. Ya da sen önüne baksaydın. Koşarken arkana değil önüne bakmalısın." Cameron kendini savunmak içinl "Sen de bakmadın ama, tek suçlu ben değilim." dedi. Karşısındaki kız Cameron'a öyle kavgacı bir tip gibi görünmemişti. Zaten "Evet. Ama bence bu konuyu daha fazla uzatmaya gerek yok. Merhaba, ben Jenna Nora Clark. Ama Jenna'yı kullanmıyorum." diyerek elini uzatması da bunu doğrulamıştı. Cameron büyük bir sevecenlikle o eli sıktı ve "Memnun oldum ben de Cameron Connor" dedi. Cameron'a göre iyi arkadaş olacaklardı.

Konu: Geri: İlk Arkadaş ~İsteyen Katılabilir~ C.tesi Ekim 31, 2009 6:29 pm

"Evet. Ama bence bu konuyu daha fazla uzatmaya gerek yok. Merhaba, ben Jenna Nora Clark. Ama Jenna'yı kullanmıyorum." diyerek elini uzattı Nora. Karşısındaki kişi de büyük bir sevecenlikle Nora'nın elini sıktı ve "Memnun oldum ben de Cameron Connor" dedi. Nora ilk arkadaşıyla böyle bir şekilde karşılaştığı için acı çekiyordu ama sonuçta onu birkaç dakika önce yaşadığı sıkıntı patlamasından bu kız yani Cameron Connor kurtaracaktı. Çünkü arkadaş olmuşlardı. Evet, biraz emrivaki midir nedir ondan olmuştu. Yani Nora arkadaş olduklarını düşündü. Çünkü tanışmışlardı artık. Biraz uzun düşüncelere dalmıştı. Cameron sadece bakıyordu. Belki de Nora'nın salak olduğunu düşünüyordu. Çünkü Nora sadece bakıyordu. Saçma ve boş bakışlarla...
"Eveeet. Cameron? Ne kadar süredir bu okuldasın? Özel bir yeteneğin falan var mı?..." derken Nora soluk almadan konuşuyordu tam nefessiz kalacaken Cameron
"Efendim?" dedi ve Nora çok sevindi, kafası karıştı. Çünkü nefes alması için eline fırsat geçmişti. Gerçi neden nefes almadan konuştuğunu o da bilmiyordu.
"Yani ben konuya girmeye çalışıyorum. Bana kendinden bahsedebilirsin. Tabii ben de sana kendimden bahsedeceğim. Yani seni tanımaya çalışıyorum. Biraz acı bir şekilde karşılaştık. Bir dakika söylediklerimi toparlamama izin verir misin? Her yanım ağrıyor ve kafam karışık." Galiba Cameron'ın kafası da karışmıştı ama yüzü kafasının karıştığını ifade etse de sözleri yüz ifadesi ile çelişiyordu.
"Ah! Boşver, ben seni anladım." Bu sefer de Nora'nın kafası karışmıştı.
"Ben daha kendimi anlamamışken, sen nasıl anladın söylediklerimi, anlamadım." derken Nora biraz salakça bir ifadeyle Cameron'a baktı.

» Rp'de Arkadaş Takımı
» Tanışma(Tanışmak İsteyen Gelsin)