Tess Meridith Albanese
Ravenclaw II.Sınıf
Mesaj Sayısı : 827
Nerden : Antalya..
Meslek : Öğrenci..
Gerçek İsim : İrem..
Tarafı : Karanlık..
Kan Durumu : Safkan
Rp yaşı : 14
Asası : Kiraz..
Özel Yetenek : ~ Metamorphmagus ~
Evcil Hayvan : Bembeyaz tüyleri olan bir kedi..
Kayıt tarihi : 11/07/09
 |  Konu: Müzik Eşliğinde Uzun Gece  Perş. Tem. 16, 2009 11:22 am | |
| Gecenin soğuk yüzü gene pürüzsüzdü. Hiç bulut yoktu. Sanki blutlar gökyüzüne küsmüştü. Sadece yıldızlar vardı. Öylesine parlaktı ki.
Sanki çok yakınındaydı. Aydınlatıyordu. Cafedeki müzik aklındaki tüm
düşünceleri silmişti. Düşünmek istemiyordu artık. Hiç kimseyi. Ama
genede düşünüyordu. İstemiyordu artık böyle birşey. Bunalıyordu.
Onu tek rahatlatan cafedeki müzik ve yıldızlardı. İstediği şeylere sahip değildi. Huzurlu olmak istiyordu. İçi titriyordu. İçerisi soğuktu. Çok soğuk.
Görevliden birine el işareti yaptı. "Acaba burası biraz ısınabilir mi?" Sesi sanki ürkmüş bir tavşan gibiydi. Görevli diğer nsanlara baktı. "Bu mümkün değil hanımefendi. İçerinin ısısı çok fazla zaten. İnsanlar bunalıyor. " Ona mı soğuk geliyordu. "Siz..siz sıcak birşeyler içmek iste misiniz?" Bu soruya sevinmişti açıkçası. Düşünmekten aklına gelmemişti. "Teşekkürler. Sadece Güreleotu Çayı. Ahh,birde acaba burada alabileceğim bir ceket var mı?" Adam parmağı ile dışarıyı gösterdi. "Bana alabilir misiniz?" Birkaç galleon çıkardı. Adam parayı görünce fırladı tabii. Hala devam ediyordu. Çok soğuktu. Omuzlarını ovuşturdu. Adam geldiğinde direk ceketi kaptı
ve giydi. Güreleotu geldiğinde sadece gülümsedi. çay sıcaktı. İçi biran ısınmıştı ama hala soğuktu. Müzik devam ediyordu. "Hanımefendi, acaba siz şarkı söyleyebilir misiniz?" Görevli çok şaşkın bakıyordu. Tess kendine sarıldı. "Acaba neden?" Adam sırıttı. "Şarkı söylerseniz ısınabilirsiniz." Bu adam iyilik mi yapıyordu yoksa para almaya mı çalışıyordu. Akıllıydı Tess adam avucunu uzattı. Tess elini uzatık kalktı. Aslında biliyordu adam para istiyordu ama Tess böyle birşeye izin vermezdi. Ufak sahneye geçti.
Müzik başladı. Biliyordu ama unutmuştu. "Lütfen, lütfen. Hatırlamıyorum" dedi kısık sesle. Gitarı aldı. Oturdu ve akorda baktı. Düzgündü. "What do you
"What do you like a little girl does not know,
Trying to cope.
But yhe only chance this?
Why is always difficult.
I like the little girl herself, who feel alone
All the facts confirms me in my life..." Bu şarkıyı kendi mi yazmıştı. Bunu söylemeyecekti. Aklında annesinin şarkısı vardı. Ama herkes alkışlıyordu. Sadece ufak bir parça söylemişti. Hayatında ilk defa... | |
|
