Aldatış

Konu: Aldatış Salı Tem. 28, 2009 10:41 pm

Karanlık ormanda bir erkek bir kadının peşi sıra koşuyordu. Amelia Ramanicol, erkek arkadaşının onu başka bir kadınla aldattığına tanık olmuştu. Sevgilisini görmek için onlara gittiğinde Mark'ın kapıyı açmamasına şaşırmıştı zaten. İçeriye Cisimlenmeye karar verdi, 2 senedir beraber olduğu Mark, bunu kabalık olarak görmeyecekti nasılsa. Beyninde salonu canlandırdı ve bütün duyularıyla orada olmak istedi, dar bir tüpten geçmişcesine soluk soluğa kaldıktan sonra salondaydı. Ancak salonda Mark'tan başka biri vardı ve sorun olan şey Mark'ın kollarında olmasıydı. Amelia'yı gören Mark kollarındaki sarışın kadını itmiş ve Amelia'ya doğru koşmuştu. Bulabileceği en sessiz ve ıssız yere Cisimlenmeye çalışan Amelia'nın koluna yapışmış ve onunla beraber Cisimlenmişti.

Şimdiyse bu sessiz ormanda kadını takip ediyordu. Amelia var gücüyle koşuyordu, gözlerinin önünden gitmiyordu sarışın kadın. Düzgün bir fiziği vardı, yemyeşil gözleri oldukça iri ve parlaktı. Ama Mark onu böyle bir şey için aldatamazdı, o kadar seviyesiz ve iğrenç biri değildi o. Mark'ı ona çeken başka bir şey olmalıydı. Aşır zeki olabilirdi belki, ya da bir Veela? Bu her şeyi açıklardı, çok sevdiği Mark'ın elinde olmadan onu aldattığını düşünmek kalbindeki o ağır yükü kaldırmış ve karanlıkta bir umut ışığı yanmasına neden olmuştu. Ancak bu ihitmalin çok zayıf ve imkansız olduğunu düşününce o ağırlık yeniden gelmiş ve omuzlarına binmişti işte. Çaresizlik içinde ağlayan Amelia sonunda durdu ve orada gördüğü bir kayanın üzerine yığıldı. Hıçkırıkları ormanda yankılanıyordu, Mark ise yanına gelmiş ne yapacağını bilemez bir halde bekliyordu. Amelia kafasını kaldırıp ona baktı, rüzgarlı gecede siyah saçları dalgalanıyordu ve yüzü acıya boğulmuştu. Onu böyle görmek Amelia'yı üzmüştü üzmesine ama yaptığı şeyden sonraki pişmanlığı tüm iliklerinde hissetmesini istiyordu.

"Nessa..." dedi adam kısık bir sesle. "Olanların hepsini açıklayabilirim..." diye devam etti oldukça acılı bir ses tonuyla. Kadın kafasını önüne eğdi ve "Neden onu seçtiğini de açıklayabilecek misin Mark?" diye sordu vahşice. "Ne eksiğim vardı ki ondan?" diye devam etti yalvarırcasına. Bağırdıkça kalbindeki yük yokoluyordu sanki. Ayağa kalktı. "Bir daha sakın karşıma çıkma, anlıyor musun?" diye bağırdı adamın yüzüne doğru. "Lütfen yapma..." dedi Mark Amelia'ya sarılmaya çalışarak. Ama Amelia bütün gücüyle kendini ondan itti ve uzak bir köşeye çekildi.

Derken ormanda büyük bir gürültü duyuldu. Ağaçların arasından ayak sesleri geliyordu. Ürken Amelia Mark'ın olduğu tarafa doğru geriledi. Yaklaşan silüet oldukça heybetliydi ve muhakkak erkek olmalıydı. Karanlığın arasından önce vücudu göründü. Derken ay ışığı yüzüne çarpınca bunun Çatlak Kazan'daki ruh hastası olduğunu anladı. "Mark..." diye fısıldadı belli belirsizce. Adamın suratında çarpık bir gülümseme vardı...

Konu: Geri: Aldatış Salı Tem. 28, 2009 11:01 pm

Va be.. Kadınla öylesine şehvetli öpüşüyordu ki sanki bir ilişkisi yokmuşcasına pervasızca ona sahip olma tutkusunu belli ediyordu. Pencere pervazında usulca izlediği adam şerefsizin tekiydi evet bir seri katilden-amaçları doğrultusunda haketmeyenleri yokeden hesapçı ve dahi bir seri katilden- çok daha şerefsizdi. Sarışın kadın birşeyler biliyor muydu. Ah elbette Asistan ile sevgilisinin ilişkisi basında her zaman yer almıştı. Gözleri kanlıyordu evet işte oluyordu çileden çıkmıştı ikisini de zeminle bir etmeliydi. Yumruğunu güçlü bir şekilde sıktığı anda Kapının açıldığını farkederek zıpladı ve tentelerden birine tutunarak yukarı çıktı atik bir hareketle. Atletik vücudu ve tecrübe akan teknikleriyle bunu yapmak onun için çok kolaydı. Kulağını oraya dayadı yavaşca ve dinlemeye koyuldu:

"Pop"

cisimlenmişti hemde hiçbirşey yapmadan. Temkinli bir şekilde tenteden prvaza indi ve pencereden içeri girdi. Sarışın kadın şaşkn bir şekilde etrafına bakınrken korkunç bakışlı Ansem'ı farketmişti ve bağırdı:

"Hey se-sende kimsin!"

hzılı adımlarla ve sinirli mimikleriyle elini sırtına götüren ansem konuştu:

"Ecelin sürtük! Anladın mı Ecelin!"

Sırtından çıkardığı uzun zincire tutturulmuş levyeyi kadına doğru fırlattı. ve aniden kendine doğru çekti. Levye kadının yanağına girmişti kadın acıyla haykırıyordu ve bir yerşelim yerinden çok uzak bu evde onu kimse duyamazdı:

"Yeni başlıyoruz güzelim."

Kancayı hızlıca kendine doğru çektiğinde kadının yanağı boydan boya yartılmış ve kan birikintiler olacak kadar fışkırıyordu. adımları bittiğinde yerde acıdan sürünen kadına müthiş hızlı bir tekme savurdu. Kaburgalarından gelen ses tekrar yere düşmesini sağladı ve hiçte kadınsı olmayan bir haykırış yükseldi gök yüzünde.:

"Acıyı tat sürtük. Nasıl mış yalnız hissetmek! HA! sana yardım edebilecek kimse yok. Öldürene kadar tecavüz etsem bile hiçkimsenin ruhu duymaz ANLIYOR MUSUN?! Ah ama hayır bunu yapacak kadar çirkef değilim! daha fazlasın yapacak kadar çirkefim."

Elini cübbesinin içine sokrara bir hançer çıkardı. Üzerinde akrep boğumları gibi küçük dikenler ve birde ana kesici vardı. Bileğini öyle bir şekilde çevirdi ki Uçlar yavaşca ufak kıvrımlı kancalara dönüşürek Kadının sırtından içeriye girdi ve her biri tenini deldi.:

"Yavaş yavaş öleceksin Sürtük! bu bıçağın tılsımı vücuduna yavaş yavaş girerken ölemeyeceksin. Mide asidin dışarıya boşalırken iç organlarını yavaş-ca paralayacak"

Bunları söylerken yüzündeki ifade öylsine tatminkardı ki Karşıdaki asla zafer bekleyemezdi.Kadını Karanlık sahile asasıyla ışınladı.Yerdeki tüm kanı asasının içine çekti. Ardından yalnız kalmak isteyen bir intikam tutkununun gitmek istediği tek yere pop sesiye cisimlendi

Orada olduklarını biliyordu Canı sıkılınca hep buraya gelirdi Amelia. Ayakkabı seslerinin olduğu yere doğru son hızla koşmaya başladı. Sessiz ve seri olmak... Bu ikisi onun en büyük özelliğiydi. Ta ki Ameli bitkin düşüp kendini bir taşın üzerine atarak ağlamaya başlayana kadar... Adam ise son çırınjışalarla Nessayı ikna etmeye çalışıyordu. Başına geleceklerden habersiz bir şekilde ondan özür diliyordu. Nesse kendisini farkettiğinde soğuk bir eda ile susmasını söyledi. Ardından cübbesinden çıkardı 3 taraflı bıçağı Adamın sırtından içeri soktu. Akciğerinden çıkarak parçalayan bıçak orada öylece sabitlendi. Adam acı içinde sesini çıakraadan yere düşerken Ansem yere çömelerek sıvama kan olmuş kıyafetine ardından da Amelia ya baktı.:

"Kötülük eden herkes Kanıyla ödedi"

"Kötülük eden herkes Kanıyla ödedi"

"Kötülük eden herkes Kanıyla ödedi"

"Kötülük eden herkes Kanıyla ödedi"

Bunu sürekli tekrarladı. Evet bunu yalnızca ondan korkması için yapıyordu. O tekn biri değildi ve sadece Nessaya zarar gelmesini istemezdi.

Konu: Geri: Aldatış Salı Tem. 28, 2009 11:26 pm

Olanların korkunç bir kabus olmasını diliyordu Amelia. Gözlerini bile kırpamıyordu, donmuştu resmen. Gözlerinin önünde, manyağın tepi sevgilisini öldürmüştü. Sırtından içeri giren bıçaklar akciğerlerini delmiş, nefes almasını imkansız hale getirmişti. Yerde kanlar içinde yatan sevgilisini gören Amelia yanına koşmak istiyordu ama gördüklerinin şokuyla bacakları hareket etmiyordu ki. Birden görüşü bulanmaya başladı, hisleri yerine gelmişti sanki. Bir inildemeyle kendini Mark'a doğru attı, gözleri açık kalan Mark artık boş bakıyordu. Mark'ın göğsüne kapanan Amelia, ağladıkça ağladı. Adamın kanıyla kadının gözyaşları birbirine karışmışlardı artık.

Birden kafasını kaldırdı Amelia. Gözlerinde şimşekler yanıyordu. Titreyen elleriyle asasını kavradı ve Mark'ı öldüren adama döndü. "Seni pislik!" diye haykırdı bütün gücüyle.Asasını doğrulttu, kaslarının beyninin verdiği emirlere itaat etmesi onu çok şaşırtmıştı. "Nessa, bunu yapmak istemezsin..." dedi adam gülümseyerek. "Şu an geberişini görmeyi dünyadaki her şeyden çok istiyorum!" diye bağırdı Amelia hıçkırıklarla. Kendinden emin bir halde asasını adama doğrulttu. "Sectumsempra!" diye kükredi bütün sesiyle.

Asasından ışık adama doğru uçmuştu ve onu tam göğsünden vurmuştu. Amelia yaptığının şokuyla öylece kalakaldı. Az önce birini öldürmüştü ve katil olmuştu. Gözleri karardı ancak adama baktığında, kanlar içinde kalmak yerine gülümseyerek orada durduğunu gördü. Gözleri ona oyun oynuyor olmalıydı. Kızarmış gözlerini kırpıştırdı, adam gayet sağlıklı bir şekilde orada duruyordu. Az önce teşebbüs ettiği şeyin işe yaramamasından memnun olmuştu olmasına ama, bu adamın nasıl olup da hala daha canlı olduğunu anlayamıyor, tüm benliğini yakıcı bir öfkenin sarmalamasına engel olamıyordu.

Konu: Geri: Aldatış Salı Tem. 28, 2009 11:35 pm

"Hayatın boyunca yetersiz kalan tek büyün bu"

Yüzünde gülümseme mevcuttu hala.Ellerini saçlarına değdirdi kadını.Ardından suratın dorğu ve ateş gibi yanan dudaklarına değdirdi.:

"Seni senden daha iyi tanıyorum güzel kız"

Dudaklarını yavaşca onunkilere yaklaştı. Karşı koyma içgüdüsü ile müthiş bir tokatı ya da bir yumruğu göze almıştı dudaklarıyla onun titret ama ıslak olan dudaklarına dokundu. Onu çözmek ve öğrenmek her zaman müthiş olmuştu. Hiç görmediği bir melek gibi onu yıllarca korumuştu.Peşine düşen serserileri paketlemiş askıntılık edenleri benzetmişti. Fakat tercihlerini asla engellememişti. Fakat artık dayanamıyordu ona sahip olma isteği ger geçen dakika fazlasıyla ağır basıyordu. Ellerini ipeksi saçlarınının arasında gezdirirkengeniş omuzları onunkileri kapsıyormuşcasına kollarını beline dolamıştı

Konu: Geri: Aldatış Salı Tem. 28, 2009 11:46 pm

Büyüsünün işlemediği adam, gülümseyerek yaklaşıyordu Amelia'ya. Artık korkmuyordu ve başını kaldırdı. En kötü büyüsünün bu olduğunu biliyordu, sevgilisinin onu aldattığını, annesini babasını...Bu adam onu koruyor olmalıydı. Ama Amelia'ya verdiği zararı bilmiyor olmalıydı, gözleri dolu dolu olan Amelia az önce yaşadıklarının şokuyla kalakalmasını beklerken, bacakları doğrulmasına yardımcı olmuştu. Ayağa kalktı. Adam bu sırada ona doğru yürüyordu. Amelia kaşlarını çattı.

Artık adam burnunun dibindeydi, dudakları tereddütle onunkilere yaklaşıyordu. Yumruk atabilirdi veya başka bir büyü deneyebilirdi. Ama hiç bir şey yapacak gücü kalmamıştı artık. Öylece durdu. Adamın dudakları onunkilerden ayrılınca dizleri titreyen Amelia kafasını geriye çekti. Adam elini beline dolamıştı, hakimiyetine almıştı sanki onu. Bütün vücudu zangırdayan Amelia hıçkırarak sordu. "Kimsin sen?"

Konu: Geri: Aldatış Çarş. Ağus. 05, 2009 4:06 pm

Sessizce buharlaştı