Kompartıman 1

...

Hogwarts'ın puslu camlarından görünen tren, kalkmak üzereydi. Trenin önünde bekliyordum, bakıyordum trene boş boş. Yanımdan geçen melezlere pis bakışlar atıyor, onların taklidini yapıyordum gözlerinin önünde. Onları bir vampirin eline atmak ne hoş olurdu. "Ah, Profesör Side, koluma taktığım saat yere düşüp camı kırıldı. Ne yapacağım, nasıl tamir edeceğim ben bunu?" Muggle profesörüyle her zaman dalga geçiyordum ve bana hiçbir şey yapmıyordu, şu an okul bitmişti ve keyfini çıkarmalıydım. "Sonunda gelebildin Juliette. Ah bu kızları anlamıyorum, Vittoria duymasın." Juliette en sevdiğim arkadaşımdı ve bugün bile süslenmişti. Vittoria bir keresinde beni onunla görmüştü, yanlış bir anlamayla ayrılıyorduk az kalsın. Ancak daha sonra onu ikna etmeyi başarabilmiştim, doğruları söyleyerek. Onu bugün görmemiştim açıkçası. Bu yüzden de Juliette ile oturacaktım.

|Yolculuk Sonrası|

Müthiş hızla ilerlerken tren birden durmuştu. Herkes kapılara doğru hücum ediyordu ve yeniyetme Hufflepufflı olan Daniel, düşmüştü, ağlıyordu. "Hey, bebek! Agubuguugu! Kalk yavrum sana yürümeyi öğretemmm!" Julie ile birlikte dalga geçiyorduk ve o sırada Daniel yerinden kalktı ve cüppesinin içinden asasını çıkarttı. O kalabalıkta bize isabet ettirmesi hiç kolay değildi. Ben de o hızla asamı çıkarttım. Bana doğru gelen bir ışık huzmesini Protego ile savuşturup, aynı büyüyü Daniel'e gönderdim. Çocuk yere yığılıp kalmıştı, kalabalık bana şaşkın şaşkın bakıyor, bazı kızlardan çığlıklar geliyor ve Julie buradan hemen gitmemizi söylüyordu. Öyle de oldu. Daniel ile kimse ilgilenmedi herkes çıkana kadar. Julie'yle ben ona bakakaldık bir an, acınacak durumda olan Daniel kıpırdamıyordu bile. Ona daha fazla acı çektirmek istiyordum. Düşündüklerimi uygulamak için asamı bir kez daha hareket ettirdim, fakat Julie beni vazgeçirdi, kolumdan çekerek trenden indirdi. Kimse kalmamıştı etrafta, bizim kompartımanda olanlar hariç. "Ne bakıyorsunuz, az sonra kalkar!" deyip savuşturdu onları Julie. Babam orada duruyordu ve kaygılı görünüyordu. Ona olan biteni anlattıktan sonra kızmayacağını bildiğim için her şeyi doğru bir şekilde anlattım. O da bana aferin verdi ve Julie ile ayrılıp istasyondan ayrıldık.

Tren kalkıyordu o son anda trene atlamayı başardı 1.kompartımanın kapısına geldi kalabalıktı içeri girdi arkadaşı swietayı görünce çok sevindi hemen içeri daldı ama burası kalabalıktı koltuğa oturdu biraz sesini yükselterek bağırdı arkadaşlar kusura bakmayın okula kadar sizinle konuşamıycam başım ağrıyor bu yüzden sesizli büyüsü yapıcam tekrar kusura bakmayın dedi arkadaşının asasını ödünç aldı çünkü kendi asası daha hazır değildi bay ollivander onun için özel bir asa yapacaktı arkadaşının sesizlik büyüsü yapmasını istedi arkadaşı onu kırmamıştı etraf sesizliğe bürünmüştü.
artık yolculuk başladı etrafı seyrederken bir andan ilk yılını düşünüyordu
aslında birazda korkuyordu.