Sadece kitaplar...

Konu: Sadece kitaplar... Çarş. Tem. 29, 2009 2:35 pm

Victoria birkaç gün önce arkadaşı Beth'in istediği kitapları almak için bugün kütüphaneye gitmesi gerekiyordu. Vicky, kütüphanelerden nefret ederdi. İçerisindeki ikatpları severdi. Ama kütüphanenin oldukça sessiz bir yer olması onu her zaman ürkütmüştür. Bugün de ürkütücekti mecburen. Beth, sırf bu yüzden Victoria'yı kütüphaneye gitmesini istemişti. Victoria her seferinde ne kadar saçma olduğunu söylesede birşey değişmiyordu. Beth, onun en yakın arkadaşıydı. Hem onu kıramazdı hemde oradaki bazı ilgi çekici kitaplar hoşuna gidiyordu. Victoria odasından çıktığında etrafta kimse yoktu. Şaşırmıştı. Bu saatlerde bu koridorun dolu olduğunu hergün görüyordu. Bu onu şaşırtmıştı. Victoria, ağır ağır merdivenleri inmeye başlamıştı. Kımıldayan merdivenlere halen alışamamıştı. Bu onun sinirini bozuyordu. Birkaç dakika merdivenlerde vaktini geçirdikten sonra kütüphaneye varmıştı. Kapıyı açtığında içerisinin neredeyse tıka basa dolu olduğunu gördüğünde çok şaşırmıştı. Kapı açılırken o gıcırdama sesi ve kütüphanede bulunan onca büyücünün Victoria'ya bakmasına neden olmuştu. Herkez aynı anda Vicky'e bakmıştı. Victoria biraz utanmış yanakları kızarmıştı.Vicky, koridorun neden boş olduğunu şimdi daha iyi anlamıştı. Herkez kütüphaneye gelmişti. "İyi de bugün günlerden ne? Herkezin burada ne işi var?" Diye söylenmişti. Victoria sessizliği bozmamaya çalışarak yavaş yavaş adımlar atarak, görevlinin yanına doğru yöneliyordu. Görevli, Vicky'nin konuşmasına izin vermeden, "Kütüphane çok dolu küçük hanım fazla oyalanmazsanız daha iyi olur." Demişti çok bilmiş bir tavırla. Victoria biraz bozulmuştu. Vicky kütüphaneye geldiğinde sessizlikten nefret ederdi ama, kitapları inceleyerek boş vakitlerini en güzel şekilde burada değerlendirirdi.

Victoria görevliye hiçbir şey söylemeden kitapların bulunduğu alana gitti. Cebinden Beth'in istediği kitapların yazılı olduğu kağıdı çıkardı. "Ahh, buda ne böyle Beth, biraz daha düzgün yazamazmısın sen!" Diye kendi kendine söylenmişti. Yandan "Şşşt." Sesleri geliyordu. "Üzgünüm." Diye fısıldamıştı onu uyaranlara. Victoria kağıdı bulmuş kitapları kollarına yerleştirmişti. Kitapların boyu göğsüne kadar geliyordu. Ve zar zor tutuyordu.Victoria önünü biraz zor görebiliyordu. Bir yer bulup oturmayı pilanlarken, birisi küt diye çarpıvermişti Vicky'e Vicky yere hafifçe çuvallanmıştı. "Ahh, ahırda falan mıyız? biraz daha dikkatli olamazmıydın?" Diye bağırdı. Gözü kitaplardaydı. Kitapları toplamaya çalışırken, Vicky'e çarpan kişi yere eğildi ve yardım etmeye başladı. Victoria kafasını kaldırdığında göz göze gelmişti. "Ben bir yerden çıkarıcam ama..." Diye mırıldanmıştı. Muhtemelen karşısındaki de duymuştu bunu ve ikiside şaşkınlık gülümsüyordu.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Çarş. Tem. 29, 2009 3:00 pm

O Gün,James İçin Özel Bir Gündü.Canı Sıkılıyordu Ve Her Zamanki Gibi Yapıcak Bir Şey Bulamıyordu.Bu Gibi Günlerde Kütüphaneye Gitmeyi Tercih Ederdi.Aslında,Pek Çalıkan Değildi Ama Buraya Gelip.Tarihle İlgili Okumayı Kitapları Severdi.Tarih'e Duyduğu Bu İlgiden Dolayı Sihir Tarihi Profesörü Olmak İstiyordu.Kütüphaneden İçeri Girdi Ve İçerisi Çok Doluydu.Adım Atıcak Yer Yoktu Ve Kendisi Çok Telaşlıydı Ve Birden Birine Çarptı,Kendisini Hemen Toplayıp.Elini Kitaplara Uzattı Ve Kızın Yüzüne Baka Kaldı,O Kızdı Evet,Gözlerinin İçine Dopru Baktı Ondan Önce Davranıp Kitapları Topladı Ona Uzattı
"Özür Dilerim" Kıza Bakıp Gülümsedi Ondan Gelecek Cevabı Bekliyordu.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Çarş. Tem. 29, 2009 3:25 pm

Victoria hatırlamıştı. O uçuş dersine giderken bahçede çarpıştığı çocuktu. Bu bir mucize olmalıydı. Tekrar çarpıştılar ve bu sefer onunla tanışabilecekti. Bu durum onu çok sevindirmişti. Victoria kitapları toplayıp ayağa kalktı. 1-2 tane kitap ise onun elindeydi. Simsiyah gözleiyle Vicky'e bakıyordu. "Özür dilerim." Demişti hem üzgün hemde memnun bir tavırla.Victoria onun gözlerinden bir enerji almıştı ama bunun ne olduğunu tam olarak kavramış değildi. Victoria gözlerini kitaplara çevirerek;
" *Özür dilerim* Sevdim bu cümleyi." Demişti ve yüzünde büyük bir gülümseme meydana gelmişti. Aynı gülümsemeden onunda vardı bu Vicky'i mutlu etmişti. Victoria bahçede onunla çarpıştığındada aynı cümleyi söylemişti çünkü. Victoria onunla tanışmayı çok istiyordu. Ve elini ona doğru uzatarak;
"Bu arada ben Victoria. Sanırım, bir kere daha çarpışmıştık. Bahçede. hatırlıyorsan tabi?" Demişti Victoria tek kaşını havaya kaldırarak. Onun ne tepki vereceğini düşünüyordu. "Eğer unutmuşsa, bu sadece hayatın bize verdiği bir tesadüf derim ve çekip giderim." Dedi Victoria içinden.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Çarş. Tem. 29, 2009 3:49 pm

James,Kızın Yüzene Bakakalmıştı.Bu Bir Tesadüf Müydü,Yoksa Hayatın Onlara Oynadığı Bir Oyunda 2 Başrol Oyuncuları Mıydı.Bunu Tek Başına Çözemezdi,Bunun İçin İki Kişi Olması Gerekirdi Tek Kişinin Sevmesi İkisinin de İşine Yaramazdı.James Bir Anda Kızın Sesini Duydu." *Özür dilerim* Sevdim bu cümleyi." James Yüzüne Tebessüm Konduruverdi Ve Kızın Konuşmasına Konsantre Oldu "Bu arada ben Victoria. Sanırım, bir kere daha çarpışmıştık. Bahçede. hatırlıyorsan tabi?" Victoria,Güzel Bir İsimmiş Diye Düşünüyordu James.Kızın Suratındaki Gülümsenin Gidipte Tek Kaşını Havaya Kaldırdığını Görünce Hemen Konuşmaya Başlamıştı "Tabiki,Siz Uçuş Dersindeki Kızsın,Bu Arada Adım James,James Eragons Hammer Black" Dedi Ve Elini Sıktı.James Bunları Söylerken,Üstünden Büyük Bir Yük Kalkmış Gibiydi.Daha Sonra Kızın O Narin Sesini Duydu "Eğer unutmuşsa, bu sadece hayatın bize verdiği bir tesadüf derim ve çekip giderim." James Ayağa Kalktı Ve Victoria'nın Kalkmasını Bekledi,O Da Kalkınca Ona Yaklaştı.Bir Anda Elini Beline Attı Kendine Doğru Çekti,Vucüdunun Sıkalığını Teninde Duyumsuyor Gibiydi,Birden Saçlarını Eline Aldı Kendine Doğru Yaklaştırdı Ve Dudağı Onun Dudağına Değiyordu.Saçlarını Bıraktı,Elerini Beline kadar İndirdi Ve Dudaklarını Birden Çekip Gözlerine Baktı Ve "Sence Bir Tesadüf Mü?" Diye Karşılık Vermişti.Onun Işıldayan Gözlerinin İçine Baktı Ve Ondan Gelecek Cevabı Bekledi.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Çarş. Tem. 29, 2009 4:26 pm

Victoria biraz bekledikten sonra "Tabiki,Siz Uçuş Dersindeki Kızsın,Bu Arada Adım James,James Eragons Hammer Black" Diye cevap vermişti James. Vicky, sonunda ismini öğrenebildiği için mutlu olmuştu. Çok tatlı bir görünüşü vardı James'in saçları gözleri ten rengi sanki hepsi birbirine oturmuştu ve hiçbir eksiği yoktu. Victoria aslında kendini şanslı hissediyordu. Muhtemelen James'te ondan hoşlanıyordu. Victoria bakışlarından bunu süzüyordu. James ayağa kalkmıştı ve Victoria'ya elini uzatark kalkmasına yardımcı olmuştu. James Vicky'e ilk başta baktığı gibi bakmaya başlamıştı. Victoria bu bakışları ömrünün sonuna kadar görse yine de bıkmazdı. Adeta kendisini bambaşka biri gibi hissediyordu. Öylece duruyorlardı ikiside.James Victoria'ya doğru yaklaşmıştı.Vicky James'in elini belinde olduğunu hissetmişti. Burunları neredeyse birbirlerine değecek kadar yakındılar. Vicky, bundan hoşlanmıştı. Artık aklında bulunan düşüncelerin hepsini kenara atmıştı ve sadece James'i ve Şuanki anı düşünüyordu. Victoria hiçbirşey yapmadan kendisini James'e bıraktı. Sert ve soğuk elleri yüzünden saçlarına değmişti ve James'in soğuk ve ıslak dudakları Vicky'in narin dudaklarına temas etmişti. Sadece 2 yada 3 saniye sürmüştü. Ellerini Vicky'in saçlarından yavaşça çekip dudakları serbest bırakmıştı. Victoria aniden elindeki kitapları yere düşürmüştü. Ardından James. Ve yine o bakışlarla Vicky'nin gözlerine bakıyordu.

Victoria ilk defa böyle bir durumla karşı karşıya kalmıştı. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Ama James'in o bakışları onu alıp başka bir yere götürmüştü. Sadece gözlerinin içindekilerini keşfetmeye çalışıyordu Victoria. Yüzleri birbirlerine hala çok yakındı. James'in kalp atışlarını duyabiliyordu. James, Victoria'ya fısıldayarak;
"Sence Bir Tesadüf Mü?" Demişti. Victoria gülümsemişti. "Eğer bu bir tesadüfse. Hiç bitmemesini isterim hayatım boyunca bu tesadüf beni bulsun isterim. Yada bu bir tesadüf değil se senin hep benim yanımda olucağını garanti altına alırım..." Demişti ve kendisini kollarına atıp sıkıca sarılmıştı. Victoria, bu zamana kadar hiç bu kadar mutlu olmamıştı. James onun hayatına bir renk getirmişti. Kendisni James'in kollarından çekerek;
"Oturalım istersen, sohbet etmiş oluruz biraz." Dedi ve yerdeki kitapları toplamaya başladılar. Kütüphanedekiler, James ve Victoria'nın bulundukları yerde olmadıkları için ikiside çok şanslılardı. "James, bana kendinden söz etsene biraz." Dedi ve aklında bulunan bütün soruları sormayı düşünmüştü...

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Çarş. Tem. 29, 2009 6:12 pm

James,Ondan Gelecek Cümleyi Beklerken Kendinden Geçmiş Bir Biçimde Ona Bakıyordu.Gözleri Onu Çok Etkiliyordu.Gözlerini Gözlerinden Bir Kez Bile Ayırmıyordu.Hayatını Onun İçin Teslim Etmeye Hazırdı.Her Ne Pahasına Olursa Olsun Her Zaman Onunla Olacaktı.Onu Çok Seviyordu.Gözlerinin İçindeki Bir Okyanusta Ona Ulaşmak İçin Kulaç Atıyordu Sanki,Ona Sevdiğini Belli Etmek İstiyordu.O Her Ne isterse Onu Yapabilirdi.James,Bir Anda Victoria'nın Onu Mest Edip,Uzak Diyarlara Bırakıp Geri Getiren Sesiyle Karşı Karşıyaydı."Eğer bu bir tesadüfse. Hiç bitmemesini isterim hayatım boyunca bu tesadüf beni bulsun isterim. Yada bu bir tesadüf değil se senin hep benim yanımda olucağını garanti altına alırım..." James Onun Gözbebeklerinin İçine Baktı Ve "Emin Ol,Bu Bir Tesadüf Değil Victoria,SENİ SEVİYORUM!" James Bunları Söyledikten Sonra üstünden Bir Yükün Kalktığını Hissetti,Şimdi Daha Dinç Ve Neşeliydi.Victoria'yı Kollarının Arasına Adlı Ve Ve Başına Bir Öpücük Kondurdu,Daha Sonra Kolundan Çekildiğini Anladı Ve Yine Victoria'nın Sesini Duydu "Oturalım istersen, sohbet etmiş oluruz biraz." James,Victoria İle Döktükleri Kitapları Topluyorlardı.Sanki Biraz Sonra Birileri Gelip Onları Görebilecek Gibi Korkuya Kapılmıştı Victoria.Daha Sonra Victoria'nın Sesini Duydu "James, bana kendinden söz etsene biraz." James Şöyle Bir Aklındakileri Kolaçan Edip Yapacağı Konuşmayı Hazırladı.Sonra Victoria'ya Dönüp Konuşmasına Başladı."Ben James,James Eragons Hammer Black,96 Doğumluyum.Babam Ben Küçükken,Daha Doğmamışken Seherbazlar Onu Öldürmüş.Bende Bu Yüzden Karanlık Tarafım,Hayatım Hep Abimle Ve Annemle Geçti.Abim Bir Gün Bana Da Bir Şey Yaparlar Korkusuyla,Nerdeyse Bütün Lanetleri Öğretti,Tek Öğretmediği Avada Kaldı.O Da En Büyük Lanet Onu Kullananın Azkabana Sürülüp,Müebbet Yiyeceğini Söyledi,Çok Fazla Taraf Ayrımı Yapmam,Daha Sonra Bu Hale Gedlim,Pek Fazla Kalıplı Değilim,Gördüğün Gibi" Cümlesini Yarıda Kesmek Zorundaydı,Nefes Alması Gerekliydi Ve Nefesini Alıp Konuşmasına Devam Etti "Peki Ya Sen Victoria,Kendinden Biraz Söz Etsene." Bu Sözlerden Sonra Onun Sözlerinin İçine Bakıp,Gelecek Cevabı Bekledi.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Çarş. Tem. 29, 2009 6:44 pm

"Emin Ol,Bu Bir Tesadüf Değil Victoria,SENİ SEVİYORUM!" Victoria bu sözcükleri duyar duymaz kendisini dünyanın en mutlu insanı hissetmişti. Victoria'nın alnına bir öpücük kondurmuştu. Bu her zamanki gibi onun hoşuna gitmişti. James, ibraz düşündükten sonra konuşmaya başlamıştı. ."Ben James,James Eragons Hammer Black,96 Doğumluyum.Babam Ben Küçükken,Daha Doğmamışken Seherbazlar Onu Öldürmüş.Bende Bu Yüzden Karanlık Tarafım,Hayatım Hep Abimle Ve Annemle Geçti.Abim Bir Gün Bana Da Bir Şey Yaparlar Korkusuyla,Nerdeyse Bütün Lanetleri Öğretti,Tek Öğretmediği Avada Kaldı.O Da En Büyük Lanet Onu Kullananın Azkabana Sürülüp,Müebbet Yiyeceğini Söyledi,Çok Fazla Taraf Ayrımı Yapmam,Daha Sonra Bu Hale Gedlim,Pek Fazla Kalıplı Değilim,Gördüğün Gibi" Victoria bunları bir film izlermişçesine dinlemişti. James, Victoria'ya sanki hayat hikayesinin kısaltılmışını anlatmıştı. Bu durum Vicky'nin hoşuna gitmişti. Ona anlattığına göre Victoria'yı kendine yakın hissediyordu James. Victoria sevinmişti. James uzun konuşmasından sonra durdu ve;
"Peki Ya Sen Victoria,Kendinden Biraz Söz Etsene." Demişti.

Victoria, kendisinden pek söz edemez. Daha doğrusu fazla geçmişi yoktur onun. Bu yüzden vericeği cevabı kısa kesmek istedi. "Aşkım, Victoria Lynn Hogan tam ismim. Benim pek içaçıcı bir geçmişim yok. Babam öğrenciyken Gryffiondr mevzunu olduğunu kesinlikle biliyorum. Annem anlatırdı ben 1-2 sene öncesinde ben babamı zaten hiç görmedim trafik kazası geçirmiş. Annem ise 2-3 sene önce hasta olduğu için öldü. Ben teyzemlerde kalıyordum Hogwarts'a gelene kadar." Victoria duraksadı. James'e baktı ve gülümsedi. Elini tuttu. Elleri sıcacıktı onu ısıtmıştı ve devam etti. "Gereksiz kıskançlığı ve kavgaları pek sevmem. Eklemek istedim bunlarıda." Demişti Vicky. "James, bana bir söz ver hep benim yanımda ol olur mu? Ben fazla ilgi ve sevgi göremedim. Sen beni hep sev beni hiç bırakma sevgilim." Victoria duygulanmıştı. Kendini tutamamıştı ve gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı. James Vicky'nin ellini daha sıkı tutmaya başlamıştı.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Perş. Tem. 30, 2009 3:18 pm

James,Victoria'nın Gözlerinin İçinde Kaybolmuştu.Siyah Bir Geceyi Aydınlatan Bir Güneş Gibiydi Victoria Onun İçin,Hayatının Aşkını Bulmuştu.Bir Ömür Boyu Onu Sevecekti Ve Onu Her Türlü Olaylardan Koruyacaktı.Gözlerinin İçinde Mahsur Kalmış Dolanıyordu,Bir Çıkış Yolu Arıyordu Sanki,Kendisine Ulaşmak İçin,Daha Sonra Bir Işık Gördü Ve Onu Keşfetmeye Başlamıştı,Hayatının Aşkını Daha Sonra Onun Dinlemeye Başladı "Aşkım, Victoria Lynn Hogan tam ismim. Benim pek içaçıcı bir geçmişim yok. Babam öğrenciyken Gryffiondr mevzunu olduğunu kesinlikle biliyorum. Annem anlatırdı ben 1-2 sene öncesinde ben babamı zaten hiç görmedim trafik kazası geçirmiş. Annem ise 2-3 sene önce hasta olduğu için öldü. Ben teyzemlerde kalıyordum Hogwarts'a gelene kadar." Victoria'nın James'e Hitap Edişi.James'in Hoşuna Gitmişti Ve Elini Tutmasının Ardından Tebessümün Yerini Gülücük Almıştı. "Gereksiz kıskançlığı ve kavgaları pek sevmem. Eklemek istedim bunlarıda.James, bana bir söz ver hep benim yanımda ol olur mu? Ben fazla ilgi ve sevgi
göremedim. Sen beni hep sev beni hiç bırakma sevgilim" James Onun Yüzüne Baktı Ağlıyor Gibiydi,Onu Kendsine Doğdu Çekti Dudaklarına Bir Öpücük Daha Kondurup "Her Zaman Yanında Olacağım Aşkım,Birisi Gelip Beni Öldürüne Kadar Seninleyim.Merak Etme" Bir Daha Kendisine Doğru Çekti Ve Alnına Bir Öpücük Kondurdu,Gülümsedi Ondan Gelecek Cevabı Beklerken Onları İzleyen Biri Olup Olmadığını Gözlüyordu.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Perş. Tem. 30, 2009 3:49 pm

Victoria'nın söyledikleri şeylerin karşısında James, hiç bıkmadan, sıkılmadan Vicky'nin dertlerini, sorunları dinleyebilecek birisi olduğunu anlamıştı. Üzüldüğü zamanlar onu nasıl eski haline getirebileceğini biliyordu James. Bunları bilmesi Victoria'nın ona daha fazla bağlanmasına neden oluyordu. James, Victoria'nın üzülmesine dayanamamış duruyordu. Ona doğru yaklaştı ve dudağına bir öpücük kondurdu. Öpücük, Victoria'ya iyi gelmişti. Biraz da olsa kendisine gelebilmişti. James, Victoriayı rahatlatma çabalarına devam ediyordu. "Her Zaman Yanında Olacağım Aşkım,Birisi Gelip Beni Öldürüne Kadar Seninleyim.Merak Etme." James, bunları söylerken Victoria'ya o kadar yakındı ki nefesi tenine çarpıyordu adeta. James, Victoria'nın alnına masum bir öpücük kondurdu. Victoria bayılıyordu onun masumiyetine. Victoria daha fazla susmak istememişti.
"James, sana sahip olduğum için kendimi.. Kendimi güvende ve sevildiğimi hissediyorum. Bunları ilk sen bana yaşatıyorsun." Cümleleri ağzından tane tane çıkıyordu. Konuşmakta zorlanıyordu. Nedenini bilmiyordu. Oturduğu yerden kalktı ve James'e yakınlaştı. Çok yakınlardı. Omuzları birbirlerine değiyordu. Victoria James'in elini tuttu. Buz gibiydiler. Kendisine doğru çekti ve 2 eliyle sımsıkı tutuyordu. "Umarım ısınmışlardır." Dedi ve gülümsedi. Başını James'in omzuna yasladı ve öylece durdu. " Ömrümün sonuna kadar burda öylece durabilirim..." Dedi ve gözlerini havaya kaldırarak James'e baktı. Gülümsüyordu. "Bu arada okulda, bayağı kişinin senin hakkında yakışıklı olduğunu söylüyolar. Bu sinirime gidiyor James." Victoria kaşlarını çatmıştı ve önünde duran dev kitaplıklara bakıyordu. Victoria kıskanç bir kızdı. Sadece gereksiz yere kıskanmazdı o kadar..^^

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Perş. Tem. 30, 2009 4:49 pm

Görünürde Kimse Olmadığından Victoriaya Ya Odaklanmıştı Ve Onun O Muhteşem Yüzüne Gülümseyerek Baktı Ve Ona Doğru Bakan Gözleri Birden Kitaplıkların Arasında Gezinen Birine Çarptı,Aslında Pek Tanıdık Biri Değildi Ama James Onun Suratını Bir Yerden Çıkaracak Gibiydi Ama Onu Bırakıp,Victoria'nın O Melekler Gibi Olan Suratına Baktı Ve Kendisine Gülümsedi,Bu Birlikteliği Kimsenin Bozamayacağına Emindi.En Azından James Ölene Kadar Bu Durum Devam Edecekti Ve Bu Mutluluk Tablosunu Kimse Bozamayacaktı.James Kafasını Bir Kez Daha Çevirip Etrafı Kontrol Etti.O Anda Victoria'nın O Güzel Sesini Bir Kez Daha İşitti "James, sana sahip olduğum için kendimi.. Kendimi güvende ve sevildiğimi hissediyorum. Bunları ilk sen bana yaşatıyorsun." James Bu Sözden Sonra Victoria'nın Kendisine Yakılaştığını Hisseti,Omuzları Birirlerine Deyiyor Gibiydi Ve James'in Elini Tuttu,James Ufak Bir Sasrsıntı Yaşadı,Victoria Onu Kendine Doğru Çekmişti,İki Elini Birden Tuttu Ve James'e Doğru Baktı Ve James'e O Güzel Sesini Duymasını Sağladı."Umarım ısınmışlardır." Bu Söz James'in Duyduğu Sıkça Sözlerden Biriydi Hatta Onu Vampir Sananlar Bile Olmuştu Ama O Öyle Biri Değildi,Yada Öyle Bir Şeydi Ama Bilmiyordu.Bugüne Kadar Hiç Kan Canı Çekmemişti Bu Onun Vampir Olmadığının İlk Kanıtı Sayılabilirdi.Daha Sonra Victoria'nın Omzuna Yaslandığını Hissetti Ve Ona Doğru Baktı.James Victoria'nın Sözlerine Pür Dikkat Kesilmişti." Ömrümün sonuna kadar burda öylece durabilirim..." James,Victoria'nın Ona Doğru Baktığını Gördü Ve Gülümsedi.Duyguları Karışmıştı Ama En Yoğun Olan Duygusu "Aşk" James Bu Duygunun Önüne Geçemiyordu.Daha Sonra Victoria'nın O Güzel Sesiyle Gene Baş Başa Kaldı "Bu arada okulda, bayağı kişinin senin hakkında yakışıklı olduğunu söylüyolar. Bu sinirime gidiyor James." James Bu Sözcük Karşında,Gülüsümsüyordu Ve Beklemeden Gülümsüyerek Şunları Söyledi "Bir Kişiyi Birçok Kişi İster,Ancak Bir Kişi Alır.Beni Alan Kişi Sensin.Bunu Sakın Aklından Çıkarma.Olur Mu?" James Gülümseyerek Ona Baktı Ve Onun Dudağına Bir Tane Daha Öpücük Kondurdu Ve Onun Gözlerinin İçinde Bakmaya Başladı.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Perş. Tem. 30, 2009 6:04 pm

James, Victoria'nın söylediklerinden sonra yüzünde onu hiç böyle gülerken görmediği bir yüz ifadesiyle karşılaşmıştı. Bu James'in hoşuna mı gitmişti acaba? Diye kendi kendine düşünmüştü. Victoria düşüncesini bir kenara bırakıp James'in söylediklerini dinliyordu sadece ve sadece.
"Bir Kişiyi Birçok Kişi İster,Ancak Bir Kişi Alır.Beni Alan Kişi Sensin.Bunu Sakın Aklından Çıkarma.Olur Mu?" Victoria, James'in bu sözleri ardından masumca gülümsedi. James'e baktı oda gülümsüyordu. Gözlerindeki ışıltılar...
James'in gerçekten hissettiği duyguların olduğunu düşünmüştü Vicky. Victoria eğer doğru bir düşüncede bulunuyorsa, onun için daha kolay olacaktı herşey. Victoria ona daha sıkı sarılmaya başlamıştı. "Haklısın sevgilim. Sen benimsin ve hep öyle kalacaksın." Dedi. Bu söylediklerinde Victoria, üstünden büyük bir yük atmıştı sanki. James'in yüzündeki çizgiler büzülmüştü ve yerini sadece Victoria'nın anlayabileceği bir ifade almıştı. İkiside oturdukları yere yaslanmışlardı. Victoria elini James'in göğsüne dokundurmuştu. Kalbi saniyede bir çarpıyordu hatta daha hızlı. Öylecek duruyorlardı. Birkaç dakika sonra ikisininde bulunduğu bölüme kütüphane görevlisi gelmişti. Sessizce birbirlerine sarılırken gür bir sesle ikiside saniyede birbirlerinden ayrıldılar ve ayağa kalktılar. Görevli burnundan soluyordu. James ve Victoria birbirlerine şaşkınlıkla baktılar.

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Perş. Tem. 30, 2009 8:29 pm

James'in Gözleri Victoria'nın Fiziğine Takılmıştı,Çok Güzel Bir Fiziği Vardı Ama James Onun Gözlerine Hayrandı.Dinliyordu Sadece Ve Sadece Onun Sözüne Odaklanmıştı."Haklısın sevgilim. Sen benimsin ve hep öyle kalacaksın." James,Onun Gözlerine Bakarken,Birden Birinin Onlara Yaklaştığını Fark Etti,Bu Onun Umrunda Değildi,Victoria'yı Seviyordu,Bu Yüzden Ceza Yemek Onun İçin Bir Ödüldü.Daha Sonra Bir Baykuş Ona Doğru Yaklaştı Ve Eline Küçük Bir Parşömen Bıraktı,James Açtı Ve Okumaya Başladı "Kuzen
ben Johnny, Artık yeni karargahımız dördüncü kattaki boş sınıf...
Burayı rahat bulabilmeniz için kapıya JB diye kazıyacağım. Geldiğinizi
kimse görmesin ve getirmek istediğiniz önemli şeyler varsa hemen
getirin. Kimsenin sizi görmediğinden emin olun ve dikkat edin. Bu arada
James sen önce kütüphaneye uğra ve şifreli kilitleme büyüsünü nasıl yapıcağımızı öğren hatta o kitabı buraya getir. Hadi hepinizi bekliyorum..." James Bunu Okuduktan Sonra Görevliye Dönüp "Şey Biz Sadece.Unuttur" James Onun Bu Anı Unuttuğunu Düşünüp Victoria'ya Döndü Ve "Aşkım,Kuzenim Beni Çağıyor,İzin Verir Misin?" Onun Cevabını Beklemden Hemen Yola Koyuldu Ve Güle Güle İşareti Yaptı,Kitapların Arasından Bir Kitap Arıyordu Ve Sonunda Bulmuştu Adı "Kilit Büyüleri" ydi Daha Sonra Hemen Kendini Dışarı Attı Ve Yukarı Çıkan Merdivenlerinden Çıktı Ve Johnny'i Gördü...

Out:Devamı Boş Sınıf

Konu: Geri: Sadece kitaplar... Salı Ağus. 04, 2009 7:54 am

Kilit...!

» Tüm Kitaplar
» *Sevdiğiniz, beğendiğiniz, ilginizi çeken ve tavsiye ettiğiniz kitaplar*