Yalnızlık Duygusu

Konu: Yalnızlık Duygusu Salı Eyl. 08, 2009 9:46 am

Swieta kompartmandan ayrılır ayrılmaz üç süpürgeye geldi.Yeni bir döneme başlıyıcaktı.Ama pek mutlu sayılmazdı.Bazı şeyleri artık açıklamanın zamanı gelmişti.Sorunları çözüp güzel bir yaz geçirmek için bunu yapmalıydı.Kendini yalnız hissediyordu.Nedenini bilmesede herkesin artık onunla arkadaşlık kurmaktan hoşlanmadığını düşünüyordu.Saçma olsada herkes böyle düşünübilirdi.Önce Jasper'dan ayrılması gerektiğini düşünüyordu.Sonra annesine bazı şeyleri açıklıyıcaktı.Merllysa'ya daha sıcak kanlı davranıcaktı.Arkadaşlarıyla bir gün geçiricekti.Ailesiyle güzel bir akşam.Ve bir dostuna önemli birşey açıklıyıcaktı.Onun için en zoru buydu ama yapmalıydı.Ama unları yapmadan önce Mellysa'ya danışıcaktı.Mellysa'a böyle şeyleri geçirmiş olmalıydı.Ama nasıl hep mutlu olduğunu bilemiyordu.Artık Swieta farklı bir Swieta olucaktı.Belkide sadece değişmek istediği için böyle düşünüyordu.Masaya elini koydu.Babasını özlüyordu.O burda olsa belki böyle sorunlarla karşılaşmıyıcaktı.Swieta değiştiğini unuttu ve kendini toparladı.Gerçek aşkı ne zamandır bulamıyordu.Belkide bulmuştu ama o düşündüğü kişi miydi? Peki o kişi Swieta'nın ondan hoşlandığını biliyor muydu?

(Out:Gelmek isteyen pm atsın.)

Konu: Geri: Yalnızlık Duygusu Salı Eyl. 08, 2009 2:35 pm

Fiore geçirdiği duygusal gecenin ardından zor kalkmıştı. Kendini kötü hissetmiyordu fakat Miss Elensar'ı daha şimdiden çok özlemişti. Sabah kalktığında annesi her zaman olduğu gibi evde değildi. buna alışmış bir şekilde kahvaltısını ettikten sonra temiz havaya ihtiyacı olacağını düşünmüştü. Belki şifacıyı tekrar görebilirdi. Fakat bu onun gözünde imkansız gibi gözüküyordu. Eline küçük, byeaz çantasını alarak evden koşar adımlarla çıktığında kendini güneşli havanın etkisine kaptırmış bir şekilde şarkı söylerken buldu. Sesinin berbat olduğunu düşünüyordu fakat yine de şarkı söylemeden bir gün geçiriyordu. Hollow caddesinde yürürken bir şey farketmişti. Hiç arkadaşı yoktu. Bu durum onu daha da garip yapıyordu. Yaşıtlarına göre olgundu ve yaşıtlarını küçümsüyordu. Ama yine de eğlenmek istiyordu. Peki şimdi ne yapacaktı? Kimseyi tanımıyordu. Ayrıca asosyal sınıfının önde gidenlerindendi. Hem utangaç hem ukala hem de yaşıtlarını küçümseyen birini kim sevebilirdi ki? Hem Hollow caddesinde ne zaman dolaşşsa hiçbir küçükle karşılaşmıyordu. Ya genç şifacı gibi soylu kişiler yada kart suratlı bunaklar dolaşıyordu. Fiore hızlıca kolundaki saate baktı. Belki de farklı yerler görme zamanı gelmişti. Çantasındaki bir kese altını çıkarıp yürümeye başladı. Bir yandan da rüzgarın hafif fısıltısı eşliğinde düşünüyordu. Öğrenci veya küçük birini bulabileceği bir yer. Hımm, kafasını patlatıyordu ama bir şey bulamıyordu. Hızlı adımlarla yürümeye devam ederken bir yandan da parmağını şıklatarak ritim tutuyordu. Evet. Doğru duydunuz. Fiore düşünürken müziğe ihtiyaç duyuyordu. Küçük bir tınıltı bile onun rahatlatmasına sebep oluyordu. Ve işte bulmuştu! Üç süpürge! Kim olsa oraya giderdi. Başka nereye gidebilirlerdi ki? Hızlı adımlarla yürümeye başladı.

Kapıyı açtığı anda etrafında konuşup gülüşen bir sürü genç görüyordu. Bir anda kendini oldukça rahatsız hissetmişti. Hızlıca etrafı taradı. İlk gördüğü masay gelip oturma izni isteyecekti. Ama bunu söylerken ne kadar tuhaf ve ukala olacağını o bile kestiremiyordu. Gözleri karşısında duran kıza kenetlendi. Pekala. Ya şimdi ya hiç diye düşündü içinden. Hızlı adımlarla masaya yaklaştı ve "Oturabilir miyim?" dedi. Kızın boş gözlerle ona baktığını hissedince zamanı geri alıp bu sözcükleri söylememek için dua ediyordu.

Konu: Geri: Yalnızlık Duygusu Salı Eyl. 08, 2009 2:52 pm

Sorunlardan bazılarını kafasında halledmeye çalışırken yine biri gelmişti.Hep böyle oluyordu zaten.Ama yinede o kendisini yalnız hissediyordu.Kız kararsız bakışlarıyla Swieta'ya bakıyordu.Onu daha önce görmemişti.Swieta onu fark ettmedi sonra düşünceleri bırakıp birşeyler içmeye karar verince Fiore adındaki kızı fark etti.Şimdi ise yapıcağı iş tanışmaktı.Kız oturmak istiyordu.Swieta yorgun olduğu için sesi az çıkıyordu.Onu tanımadığı için gülümsedi tanımadığı birine asla kötü davranmazdı.

"Oturabilirsin."

Dedi ve Yanında duran boş sandalyeyi gösterdi.Ona kendisini tanıtmaya başlamalıydı.Önce bir balkabağı suyu istedi ve konuşmaya başladı.

"Ben Swieta,Swieta Miranda Andié"

Dedi.Kolundaki bilezikle oynuyordu.Kafası dalgın olduğu için bazı şeyleri sormayı unuttu.Belkide sormak istemedi.

"Aa.. Şey sanırım kabalık ettim.Biraz dalgınım.Birazda Yalnız.Bu arada siz kimsiniz?"

Doğru bir cevap verdiğine emin değildi.Kimseyi kırmak istemezdi.Saçındaki perçem gözünün önüne düştü Swieta'da onu eliyle arkaya doğru attı.Balkabağı suyu gelmişti.Swieta bir yudum aldı kızın cevabını beklemeye başladı.Sanırım bu kız Swieta sorunlarını unutturucaktı.Kimsenin yanında böyle hissetmemişti.İyi arkadaş olmak umuduyla gülümsedi.

Konu: Geri: Yalnızlık Duygusu Çarş. Eyl. 09, 2009 8:01 am

Fiore gelen olumlu cevap karşısında bir rahatlama hissetmişti. Belki de az önceki kaygısı gerçekten anlamsız derecede küçük düşürücüydü. Fiore yavaşça iskembeyi çekti ve havayı kokladı. Anlam veremediği bir sürü tat ağzına geliyordu. Ne diyeceğini bilmiyordu. Kendi yaşıtı biriyle nasıl konuşabilirdi ki? Sonunda sessizliği bozan o değil, adının Swieta olduğunu söyleyen kız bozmuştu. Fiore sessizce başını salladı. Belki de o da kendisini tanıtmalıydı. Fakat bu konuda hiçbir bilgisi yoktu. Demiştim ya Fiore assoyal sınıfının önde gidenleriydi. Fiore derin bir nefes alıp bilekliği ile oynayan kıza kendini tanıtacakken kız bir kez daha konuştu. Vay canına. Bu kız geçekten konuşkan mıydı? Yoksa sırf laf olsun diye mi konuşuyordu? Belki de bu onun normal haliydi. Fiore siz kimsiniz sorusuna kendisinin cevap vermesi gerektiğini biliyordu. Belki de kağıtla anlaşmalılardı çünkü yine o kaygı sorunları denizinin içine düşmüştü. Daha derin bir nefes aldı. Onu gören kimse bir sara nöbeti geçirdiğini düşünebilirdi. Fiore kararlı bir şekilde yumruğunu sıktı ve; "Ben Fiore. Üzgünüm. Daha önce hiç yaşıtlarımla konuşmamıştım." Bu çok mu dürüstçe olmuştu? Belki de Fiore her şeyi apaçık ortada anlatmamalıydı. Utanmış bir şekilde dudaklarını büzdü. Ve karşısındaki genç cadının gözlerine bakmamayı denedi. Swieta'nın ne diyeceğini çok merak ediyordu. Kısa bir sessizlik ortamı sislendirmişti. Fiore gözlerini kaçırarak etrafına baktı. Şu turuncu saçlı çocuk parmağı ile ne yapıyordu? Burnunu mu karıştırıyordu? Iyy bu resmen iğrenç ötesiydi. Fiore kusmamak için kafasını tekrar Swieta^ya çevirdi ve ne söyleyeceğini bekledi...

Konu: Geri: Yalnızlık Duygusu Çarş. Eyl. 09, 2009 11:31 am

Kız sonunda konuşmaya başladı. Utanıyor olmalıydı. Daha önce yaşıtlarıyla konuşmadığını belirtince Swieta azda olsa şaşırdı.Swieta onunla tekrardan konuşmaya başladı.

"Aslında yaşıt sayılmayız.Ama buönemli değil.Arkadaş olabiliriz.Tabi istersen."

Dedi.Ellerini ovuşturdu.Kızın masum yüzüne baktı ve tekrar konuşmaya başladı.Kız Swy'nin yani Swieta'nın geveze olduğunu düşünebilirdi.Swieta konuşmadan önce bir kere daha düşündü.Tabikide söze girdi.

"Hogwarts'ta yeni olmalısın bu yüzden herkesden çekiniyorsun."

Dedi.Nefes alıp sözüne devam etti.

"Bende ilk dönemler böyleydim.Herkesden çekinirdim ama sonra birsürü arkadaşım oldu.Ama kendimi yal....."

Cümlesini bittiremedi.Kızında moralini bozmak istemediği için başına gelenleri anlatmadı.Aslında bugün heyecanlıydı.İlk defa quidditch oynayacaktı.Swieta artık susması belkide onun cevabını beklemesi gerektiğini geç anladı ama sonunda toparlanmıştı.

Konu: Geri: Yalnızlık Duygusu Çarş. Eyl. 09, 2009 12:20 pm

Fiore dikkatle Swieta'yı dinliyordu. Gözlerindeki hüzüne bakılırsa mutlu değildi. Yine de Fiore ile konuşma zahmetine girmişti. Sıkıntıyla başını salladı ve derin bir nefes alarak havanın sıcak olduğunu farketti. Terliyor muydu? Bu sıcaktan olabilirdi. Bir kızın yanında terlemek garip olsa gerekti. Küçük bir fincan sade çay istedikten sonra kendini zorlayarak Swieta'ya gülümsedi. Çayına şeker atıp, çay kaşığı ile karıştırırken Swieta'nın gözlerindeki hüzünü hala anlamıyordu. Bir sorunu olabilirdi. Fiore gittikçe meraklanmıştı. Fakat yeni tanıdığı bir kızın özel hayatına burnunu sokmak istemiyordu. Ve bu kıza karşı düşünceleri hala yoktu. Çayını yudumladıktan sonra arkasına yaslandı. "Evet yeniyim. Genellikle yaşıtlarımla konuşmam. Pek arkadaş canlısı değilim fakat yine de benim gibileri tanımam gerekiyor." Hüzünle kafasını salladı. Karşısındaki kıza alışmaya başlamıştı. Belki de ona kendinden bahsedebilirdi. Kim bilir annesi onu içeride soysuz ve aptalların bulunduğu bir yerde görürse ne yapardı? Fiore annesi gibi değildi. Annesi her zaman bir soylu gibi davranırdı. Eh tabi. Bilgi Süpürgesi editörü de zaten böyle olmalıydı. Soylu ve kibirli. Annesi bu iki tanıma da geyet uyuyordu. Fiore saçlarını geriye attıktan sonra bir fincan daha aldı. Swieta'nın yüzüne bakarak, "Söylesene hangi binadasın?" Fiore bunu kabalık olarak nitelendiriyordu fakat onun için bina çok önemliydi. Evet. Karşısındakini tanımaya çalışmadan somut özelliklerine bakmak son derece korkunç bir davranıştı fakat ailesinden gördüğü kibir ve ukalalık bir nebzede olsa ona da yansımıştı.

Konu: Geri: Yalnızlık Duygusu Çarş. Eyl. 09, 2009 7:36 pm

Swieta Fiore'ye ıssınmıştı.Onun ne düşündüğünü düşünüyordu. Bunu ona zormak istiyordu.Ama bu kabalıktı.O yine birşeyler düşünüyorken Fiore konuşmaya baladı.Yeni olduğunu bellirtmişti.
Tekrar konuşmasına devam etti.Swieta'ya binasını sormuştu.

Swieta kızın biraz geç sorduğunu düşündü.Çünkü kız büyük ihtimalle binalara göre arkadaşlık kuruyordu.Swieta biraz sinirlendi.Çünkü o böyle değildi.Tama o böyle davranabilirdi ama Swieta yalan söyleyip başka binada olduğunu söylese çekip gidecek miydi? Swieta daha fazla düşüncelere kapılmadan kıza cevap verdi.

"Bir Slytherin'liyim ama Ravenclaw'lu olmak çok isterdim."

Dedi.Şimdide o onun ne diyeceğini merakla bekliyordu.Aslında herkes herkesin ne diyeceğini merak ediyordu.Swieta kızın zorlada olsa ona gülümsediğini fark edince Swietada ona gülümsedi.Kızın saçını elledi.Rengini tam olarak kestiremediği için yakından bakmak isttedi.Kızı daha fazla rahatsız etmek istemediği için yerinde oturmayı tercih etti.

Konu: Geri: Yalnızlık Duygusu Paz Eyl. 13, 2009 1:03 pm

Fiore dikkatini Swieta'ya yönlendirmeye çalışıyordu fakat kapının önünde iğrenç ve salak annesini görmüştü. Swieta'nın sözlerine aldırış etmeden sandalyeden kalktı ve yüzü asık bir şekilde; "Gitmem gerek." dedi. Fiore Slytherin'i sevmezdi. Ayrıca kızın rol yaptığını düşünüyordu. Ve şimdi de annesini tanımadığı yakışıklı bir büyücü ile görmüştü. Hesabı istedi. Swieta'nın Fiore'den nefret edeceğini biliyordu ama artık umrunda değildi. Daha demin ona hayranlık duyan Fiore Slytherin lafını duyunca bozulmuştu. Hem annesi yanına gelmeden ortadan toz olmak istiyordu. Huzursuzca kıpırdandı ve kaplumbağa kadar yavaş adımlarla gelen garsona doğru dönerek eline bir kese altını tutuşturdu. Ve garsonun teşekkür etmek için sarı altın dişleri ile ağzını açtığını görünce çantasını alıp;"Teşekküre gerek yok bayım. O koca ağzını açma yeter!" diyerek kapıdan çıktı. Pekala. Gerçekten çok kaba davranmıştı fakat annesi ile karşılaşmak istemiyordu. Ayrıca ilk gördüğü öğrenci de en tiksindiği binadan çıkmıştı. Yani tam bir feleketti. Parmak çlarıyla annesinin arkasından geçerek uzaklaştı ve ara sokağa girerek derin bir nefes aldı. Heyecanlanmıştı ve ilk tanışma merasimi berbat geçmişti. Swieta ondan kesinlikle nefret edecekti. Fiore umursamaz bir tavırla ters yöne girerek karanlık sokakların içine girdi...

Rp out:Üzgünüm,lejantımda seninle pek iyi değiliz ve kurgumuzun dışına çıkmak istemedim.

Konu: Geri: Yalnızlık Duygusu Çarş. Eyl. 16, 2009 8:05 pm

Kilit Lütfen^^

» Nefret Duygusu...
» Yalnızlık...